Strona główna > Bank wiedzy

Objawy zgnilizny twardzikowej są zwykle widoczne na łodygach roślin, ogonkach liściowych owocach i korzeniach, rzadziej na liściach (np. sałata, kapusta). Najczęściej są to wodniste plamy. Z czasem, zwłaszcza w warunkach dużej wilgotności, pojawia się gruby, puchowaty nalot białej grzybni. Wewnątrz znajdują się nieregularne sklerocja, które początkowo są szare, a z czasem czernieją. Osiągają średnicę do 1 cm.

• Zainfekowane organy roślin gniją i zamierają
• Zgnilizna twardzikowa prowadzi do przedwczesnego zamierania roślin
• Choroba może pojawić się na roślinach także w trakcie ich przechowywania

Sclerotinia sclerotiorum to polifag, co oznacza, że żeruje na różnych grupach roślin. Jej żywicielami jest kilkaset gatunków roślin dzikich i uprawnych. Duże znaczenie ekonomiczne ma szczególnie w uprawie warzyw.

• Warzywa dyniowate np. ogórek
• Warzywa psiankowate np. pomidor i papryka
• Warzywa kapustowate 
• Warzywa korzeniowe

Zgnilizna twardzikowa ogórka
Zgnilizna twardzikowa ogórka prowadzi do brunatnienia i gnicia łodyg oraz liści. Następnie pojawia się watowaty nalot (przy dużej wilgotności). Kiedy zgnilizna obejmie cały obwód łodygi cała roślina powyżej miejsca infekcji zamiera. Może wystąpić także na owocach trakcie uprawy oraz przechowywania. Dochodzi wtedy do gnicia a ogórki wydzielają charakterystyczny, nieprzyjemny zapach.

Zgnilizna twardzikowa pomidora
Zgnilizna twardzikowa pomidora objawia się występowaniem na łodygach suchych, białawych plam. Po przecięciu łodygi wzdłuż widać wewnątrz watowatą grzybnię z czarnymi sklerocjami. Na owocach Sclerotinia sclerotiorum obserwuje się mokrą zgniliznę z białym, obfitym nalotem.

Zgnilizna twardzikowa papryki
Zgnilizna twardzikowa papryki to groźna choroba grzybowa powodowana przez Sclerotinia sclerotiorum. Patogen jest polifagiem żywiącym się wieloma grupami roślin. Może powodować u nich różnorodne symptomy. Jak objawia się zgnilizna twardzikowa na papryce? Jak ją skutecznie zwalczać?

Zgnilizna twardzikowa może rozwijać się niemal przez cały rok (po zbiorach w chłodniach i przechowalniach). Optymalne warunki do infekcji to 16-22°C. Chorobie sprzyja wilgotne powietrze i długo utrzymujące się mokre podłoże. Źródłem infekcji są przede wszystkim porażone resztki roślinne i podłoże z zimującymi sklerocjami. Formy przetrwalnikowe mogą „przeżyć” w glebie nawet 7-15 lat. Sklerocjum kiełkuje w strzępki grzybni, które porażają podstawę łodygi i korzenie lub tworzą wystające ponad poziom gruntu owocniki, z których uwalniane są zarodniki infekujące nadziemne części roślin w obecności kropli wody.

Zwalczanie zgnilizny twardzikowej jest trudne, dlatego ogromne znaczenie ma profilaktyka oraz zapobieganie zainfekowaniu uprawy. Aby skutecznie chronić się przed porażeniem uprawy przez Sclerotinia sclerotiorum, należy:

• Unikać nadmiernego zagęszczenia roślin
• Regularne odchwaszczać uprawy
• Wietrzyć i zachowywać odpowiednią wilgotność powietrza
• Usuwanie zainfekowanych roślin
• Dobór odmian o podwyższonej odporności na zgniliznę twardzikową

Pestycydy mogą być stosowane profilaktycznie (gdy istnieje realne zagrożenie zgnilizną twardzikową, np. wystąpiła na danym stanowisku w poprzednim roku) oraz interwencyjnie, po zauważeniu pierwszych, niepokojących symptomów. Jakie środki sprawdzą się w walce ze zgnilizną twardzikową? Do opryskiwania roślin w okresie wysypu zarodników i występowania wilgotnej pogody można zastosować preparaty chemiczne m.in. Scorpion 325 SC, Kenja 400 EC, Dagonis oraz Switch 62,5 WG lub biologiczne np. Serifel czy Polyversum WP. Ponadto, aby zwalczyć sklerocja i strzępki grzybni w glebie można korzystać z preparatów mikrobiologicznych, aplikowanych doglebowo zawierających nadpasożytnicze grzyby Coniothyrium minitans lub Pytium oligandrum.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.