Mechanizacja i automatyzacja w coraz szerszym zakresie wchodzi do szeroko pojętych gospodarstw ogrodniczych. Jeśli planujemy rozwój gospodarstwa, wdrożenie rozwiązań automatyzujących pracę staje się konieczne. Skrócenie czasu sadzenia zaplanowanej ilości roślin, zwiększenie produkcji, transport wewnętrzny, przygotowanie roślin do obrotu musi zajmować jednostkowo coraz mniej czasu.

Poprawa wydajności pracy staje się powoli głównym wyznacznikiem innowacyjności gospodarstw ogrodniczych. Coraz częściej nie wielkość produkcji, a ilość etatów w przełożeniu na hektar mówi nam o skali rentowności produkcji. W szczególności przy produkcji roślin o niskiej marży, koszty produkcji muszą być dokładnie kalkulowane. Do niedawna kalkulacja była prosta, środki produkcji miały stabilną cenę, podobnie wynagrodzenie pracowników. Odnosiło się to jednak do czasów, w których ci pracownicy jeszcze byli dostępni. Dziś sytuacja się zmieniła. Koszty, które należy przeznaczyć na środki produkcji, nadal są stabilne, ale o pracowników toczy się prawdziwa walka. Rosnące koszty wynagrodzeń powodują, że rentowność produkcji spada, a przy tym coraz trudniej jest wyprodukować zakontraktowane ilości.

W Polsce, przy produkcji roślin doniczkowych, średnio przypada około 6 pracowników na hektar. Głównymi ich zadaniami są: przesadzanie roślin, transport i rozstawianie doniczek w szklarni, bloku foliowym lub na zagonach, następnie pielęgnacja, a na koniec przygotowanie do sprzedaży i wysyłka towaru. Dla porównania: w Holandii jest to 1-2 osoby na hektar!
W Holandii od wielu lat koszty utrzymania pracownika są wysokie, a chętnych do pracy w ogrodnictwie – coraz mniej. Z tego powodu ogrodnicy zaczęli inwestować w rozwiązania ułatwiające pracownikom pracę (aby zachęcić lub utrzymać pracownika u siebie) oraz w mechanizację i automatyzację (aby ograniczyć ilość koniecznych etatów).

Najpopularniejszym rozwiązaniem transportu roślin doniczkowych są wózki do transportu doniczek. W szkółkach są to platformy transportowe łączone w „pociągi”, którymi przewozi się rośliny na coraz to większe odległości. Nie do rzadkości należą szkółki, gdzie rośliny przewożone są wewnętrznym transportem na dystansie ponad 1000 m.

W szklarniach i tunelach foliowych transport taki wykonywany jest zazwyczaj za pomocą wózków CC. Do usprawnienia i zautomatyzowania załadunku roślin na platformy szkółkarskie istnieją już specjalne urządzenia np. Javo PPU (Pot Place Unit), które bez ingerencji człowieka wykonują ten proces samoczynnie. Może pracować praktycznie z każdym typem platformy szkółkarskiej. Każda platforma składu ładowana jest automatycznie, a po jej napełnieniu podciągana następna. System wymaga dwóch składów (4 lub 5 platform) i jednego ciągnika. W czasie gdy jeden skład jest ładowany, drugi jest w drodze. Do usprawnienia i zautomatyzowania załadunku roślin na wózki CC możemy skorzystać także z maszyny Visser Econo.

Jeśli w grę wchodzą dystanse transportowe do 200 m, opcją są taśmociągi ogrodnicze. Wykonane ze stali nierdzewnej bądź z aluminium. Własne podpory umożliwiają transport doniczek na wysokości ok. 50 cm nad gruntem. Możliwa jest zmiana kierunku jazdy doniczek o 90o za pomocą krzywki kierunkowej. Zastosowanie sprzęgieł umożliwia łączenie taśmociągów w linie transportowe, napędzane jednym silnikiem.
Coraz więcej gospodarstw produkujących rośliny doniczkowe decyduje się na system stół buforowy + wózek widelcowy.
Stół buforowy stanowi swego rodzaju magazyn na doniczki z roślinami. Zwykle jest on elementem linii, gdzie rośliny po wysadzeniu w doniczki wędrują taśmociągami w kierunku stołu buforowego. Robot spychający ustawia doniczki w zaprogramowanej kombinacji na stole, gdzie oczekują na wózek widelcowy, który pobierze je ze stołu i ustawi na zagonie zgodnie z zaplanowanym rozstawem.

Stół buforowy z wózkiem widelcowym stanowi najbardziej efektywny sposób transportu w gospodarstwie ogrodniczym. Przyjmuje się, że przy odległościach transportowych do 500 m, całość transportu może ogarnąć tylko jedna osoba – operator wózka widelcowego.

Jest to elastyczny system transportu doniczek i tac w szklarniach, bardzo dobrze sprawdzający się przy produkcji na stołach oraz na posadzce. Transport roślin odbywa się automatycznie na platformach o napędzie elektrycznym poruszających się po rurach transportowych podwieszonych do konstrukcji szklarni w wybranych przez klienta nawach i korytarzach. System wyposażony jest w ręczne zwrotnice służące do zmiany kierunku jazdy wózków. Zwrotnice posiadają zabezpieczenia, aby nie doszło do kolizji oraz tak, aby wózki nie spadły. Całość systemu transportu połączona jest w pętlę. Początek i koniec pętli może znajdować się na hali produkcyjnej gdzie załadunek tac i doniczek odbywa się ręcznie lub automatycznie. Po załadunku wózek startuje i porusza się po wybranym torze aż do miejsca przeznaczenia. Po rozładunku wózek samodzielnie wraca na halę produkcyjną, gdzie proces rozpoczyna się od nowa.
System służy również do transportu gotowych roślin ze szklarni do pakowni przed wysyłką i do kompletowania zamówień. Pracownik stojący w nawie wybiera odpowiednie rośliny i ładuje je ręcznie na platformę. Następnie platforma wraca do pakowni, skąd rośliny są odbierane i pakowane. Dzięki temu jesteśmy w stanie kompletować mniejsze zamówienia będąc bezpośrednio na szklarni, a posiadając w jednej nawie kilka lub kilkanaście odmian jest to bardzo ważne.
Wydajność systemu określamy ilością platform pracujących w systemie (platforma ma wymiary 72 cm szerokości i 230 cm długości). Prędkość poruszania się platform to 42 m/min.