-
Bacillus thuringiensis to bakteria będąca naturalnym wrogiem gąsienic motyli. Bakterie te wydzielają toksyny powodujące śmierć gąsienic w ciągu 1 do 7 dni.
-
Beauveria bassiana to grzyb będący naturalnym wrogiem wciornastków i mączlików. Komórki grzyba przenikają do ciała owada, powodując jego śmierć po około 5 dniach.
-
Lecanicillium lecanii to grzyb będący naturalnym wrogiem larw wciornastków. Rozwój grzyba w ciele szkodnika powoduje śmierć larw po około 7 do 10 dniach.
-
Trichoderma harzianum jest grzybem występującym naturalnie w glebie. Niektóre jego szczepy stosuje się w walce ze szkodliwymi grzybami glebowymi (Pythium, Fusarium, Rhizoctonia i Sclerotinia).
-
Drapieżne błonkówki składają jaja w lub na innych owadach. Niektóre pasożytnicze błonkówki wstrzykują owadowi paralityczny lub śmiercionośny jad w tym samym czasie.
-
Aphelinus abdominalis jest pasożytniczą błonkówką polecaną do kontroli mszycy ziemniaczanej smugowej (Macrosiphum euphorbiae) i mszycy ziemniaczanej średniej (Aulacorthum solani).
-
Pasożytnicza osa Aphidius colemani to jeden z najskuteczniejszych biologicznych środków zwalczania mszyc. Pasożytuje m.in. mszycę ogórkową Aphis gossypii i mszycę brzoskwiniową Myzus persicae.
-
Aphidius ervi to pasożytnicza błonkówka stosowana do kontrolowania wielu gatunków mszyc, m.in. mszyca ziemniaczana smugowa Macrosiphum euphorbiae czy mszyca ziemniaczana średnia Aulacorthum solani.
-
Aphidius matricariae to pasożytnicza błonkówka stosowana do ochrony upraw ogrodniczych przed mszycami.
-
Dacnusa sibirica to pasożytnicza błonkówka stosowana w kontroli miniarek. Ten gatunek najskuteczniejszy jest w niższych temperaturach, dlatego łączy się ją z ciepłolubnym gatunkiem Diglyphus isaea.
-
Diglyphus isaea to pasożytnicza błonkówka stosowana w kontroli miniarek. Ten gatunek najskuteczniejszy jest w wyższych temperaturach, dlatego jego stosowanie łączone jest z Dacnusa sibirica.
-
Pasożytnicza osa Encarsia, znana również jako Encarsia formosa, jest wrogiem naturalnym mączlika szklarniowego. Można wykorzystać tę pasożytniczą osę w uprawie warzyw i roślin ozdobnych.
-
Eretmocerus eremicus (osiec mączlikowy) to pożyteczna błonkówka, pasożytująca mączlika szklarniowego i ostroskrzydłego, powszechnie stosowana w profesjonalnym ogrodnictwie do jego kontroli.
-
Trichogramma achaeae jest endopasożytem atakującym jaja skośnika pomidorowego (Tuta absoluta). Osobniki dorosłe również żywią się jajami T. absoluta.
-
Drapieżne chrząszcze są naturalnymi wrogami różnych szkodników: mszyc, pluskwiaków, przędziorków i mączlików. Zjadają od 60 do 150 szkodników dziennie.Dlateg też są często stosowane w ogrodnictwie.
-
Drapieżny chrząszcz Cryptolaemus montrouzieri jest naturalnym wrogiem wełnowców i dlatego może być wykorzystywany jako biologiczny wróg naturalny.
-
Delphastus catalinae to drapieżny chrząszcz z rodziny biedronkowatych, który jest naturalnym wrogiem mączlika: zarówno szklarniowego jak i ostroskrzydłego, atakując ich larwy oraz jaja.
-
Atheta coriaria jest chrząszczem z rodziny kusakowatych, stosowanym do zwalczania larw ziemiórek. Dowiedz się więcej o jej zastosowaniu.
-
Muchówki to naturalni wrogowie przędziorków i mszyc. Feltiella acarisuga jest skuteczna głównie przeciwko przędziorkom; muchówka Aphidoletes aphidimyza - przeciwko mszycom.
-
Aphidoletes aphidimyza, znany również jako pryszczarek mszycojad jest muchówką z rodziny pryszczarkowatych, stosowaną do kontroli mszyc w uprawach ogrodniczych.
-
Dorosłe osobniki Pryszczarka przędziorkojada (Feltiella acarisuga) poszukują skupisk przędziorków i składają jaja w ich pobliżu. Larwy są bardzo żarłoczne i niszczą kolonie przędziorków.
-
Sieciarka Chrysoperla carnea (złotook drapieżny) jest naturalnym wrogiem różnych szkodników, ale jest stosowany głównie przeciwko mszycom i mączlikom. Żarłoczne są szczególnie larwy złotooka.
-
Episyrphus balteatus to muchówka z rodziny bzygowatych, której larwy wysysają mszyce. Dorosłe osobniki składają jaja w wybranych pobliżu mszyc, dzięki czemu larwy mogą łatwo dotrzeć do ofiary.
-
Heterorhabditis sp. to nicienie pasożytujące na owadach, przeznaczone do zwalczania stadiów larwalnych ogrodnicy niszczylistki (Phyllopertha horticola) i innych szkodników glebowych.
-
Steinernema carpocapsae to nicienie stosowane do kontroli owocówki jabłkóweczki (Cydia pomonella), owocówki południóweczki (Cydia molesta), larw brzegówki - Scatella i gąsienic motyli.
-
Steinernema feltiae to nicienie pasożytujące na owadach. Preparat stosowany jest do kontroli ziemiórek (Sciaridae, Bradysia spp.), miniarek i wciornastka zachodniego (Frankliniella occidentalis).
-
Steinernema kraussei to nicienie pasożytujące na owadach, przeznaczony do zwalczania stadiów larwalnych opuchlaka truskawkowca (Otiorhynchus sulcatus) i inych szkodników glebowych.
-
Drapieżne pluskwiaki są naturalnymi wrogami wciornastków i przędziorków i dlatego mogą być wykorzystywane jako naturalni wrogowie tych szkodników. W ogrodnictwie szklarniowym do biologicznego zwalczania szkodników wykorzystuje się różne gatunki drapieżnych pluskwiaków.
-
Anthocoris nemoralis to drapieżny pluskwiak różnoskrzydły z rodziny dziubałkowatych. Jeden z głównych naturalnych wrogów miodówki gruszowej plamistej (Cacopsylla pyri) i innych szkodników.
-
Macrolophus pygmaeus (dziubałeczek mączlikowy) to drapieżny pluskwiak stosowany głównie do ochrony upraw przed mączlikami, ale też przed mszycami, przędziorkami, wciornastkami i gąsienicami.
-
Drapieżny pluskwiak Orius Laevigatus jest naturalnym wrogiem przede wszystkim wciornastka, ale również mączlika i mszycy. Jest powszechnie stosowany w ogrodnictwie.
-
Orius mayusculus to drapieżny pluskwiak różnoskrzydły z rodziny tasznikowatych, będący naturalnym wrogiem wciornastka. Dodatkowo żywi się również jajami motyli, przędziorkami, mączlikami, mszycami.
-
Drapieżne roztocze są naturalnymi wrogami przędziorków i dlatego mogą być wykorzystywane do zwalczania biologicznego. Istnieją różne rodzaje drapieżnych roztoczy. Jeden gatunek może być użyty tylko przeciwko przędziorkom, ale są też gatunki, które (dodatkowo) mają jednego lub więcej innych naturalnych wrogów.
-
Amblyseius montdorensis znany również pod nazwą Transeius montdorensis to drapieżne roztocze, którego głównym pokarmem jest wciornastek, zwłaszcza pierwsze i drugie stadium larwalne oraz mączlik.
-
Amblyseius andersoni jest polifagiem żywiącym się przede wszystkim przędziorkami (przędziorek chmielowiec, szklarniowiec, owocowiec). Może być stosowany w uprawach pod osłonami i w terenie otwartym.
-
Amblyseius cucumeris jest polifagiem żywiącym się przede wszystkim larwami wciornastka, ale zjada też przędziorki, jaja i pierwsze stadia larwalne różnych szkodników, a także pyłek roślin.
-
Amblyseius degenerans jest dobrze znanym drapieżnym roztoczem, który dobrze rozwija się w miesiącach zimowych. Ten drapieżny roztocz jest wykorzystywany jako biologiczny środek kontroli przeciwko wciornastkom.
-
Amblyseius swirskii to pożyteczne roztocze, które żywi się głównie jajami i wczesnymi stadiami larwalnymi mączlików oraz pierwszym stadium larwalnym wciornastków.
-
Neoseiulus californicus, dostępny również pod nazwą Amblyseius californicus to drapieżne roztocze, powszechnie wykorzystywane do kontrolowania przędziorków w uprawach ogrodniczych.
-
Phytoseiulus persimilis (dobroczynek szklarniowy) jest znany na całym świecie jako skuteczny wróg przędziorków, stosowany w uprawach warzyw, owoców i roślin ozdobnych.
-
Roztocze glebowe są naturalnymi wrogami wciornastków, muchówek i skoczogonków. Najbardziej znane gatunki to Stratiolaelaps scimitus (Hypoaspis miles), Gaelolaelaps aculeifer i Macrocheles robustulus.
-
Hypoaspis miles (Stratiolaelaps scimitus) jest naturalnym wrogiem wielu różnych owadów glebowych, takich jak ziemiórki, wciornastki czy skoczogonki.
-
Rhopalosiphum padi jest mszycą zbożową, żerującą wyłącznie na zbożach. Jej wprowadzenie do uprawy jest bezpieczne. Stanowi ona pokarm dla Aphidius colemani, gatunku atakującego mszyce.