Strona główna > Bank wiedzy

• Charakterystyka Encarsia Formosa
  • Zwalczane szkodniki
• Encarsia Formosa w uprawach
  • Wprowadzanie do uprawy i dawkowanie
• Transport i przechowywanie
  • Dostępne opakowania

Encarsia formosa ma rozmiar około pół milimetra. Można ją rozpoznać po brązowym przodzie i żółtym brzuchu. Ponieważ Encarsia potrzebuje mączlika do rozmnażania, jest bardzo aktywna podczas poszukiwania tej ofiary. Samice są najskuteczniejsze i pasożytują średnio od 250 do 450 larw. Robią to na dwa sposoby:

1. Encarsia formosa żeruje na drugim stadium larwalnym mączlika, są one wysysane.
2. Składa jaja w larwach trzeciego i czwartego stadium, powodując ich śmierć. Kilka tygodni później z martwych larw wyłaniają się nowe pasożytnicze osy.

Encarsia formosa żeruje głównie na mączliku szklarniowym (Trialeurodes vaporariorum), jednak może żywic się również mączlikiem warzywnym (Aleyrodes proletella).

Wielką zaletą stosowania Encarsia jest to, że jej populacja rozwija się szybciej niż populacja mączlika. Ponadto dość łatwo jest sprawdzić, czy osa wykonuje swoją pracę. Kiedy larwy mączlika są pasożytowane, po pewnym czasie przebarwiają się z jasnożółtego na szary lub czarny.

Encarsia formosa może być stosowana w różnych uprawach warzywniczych, roślin sadowniczych i ozdobnych.

Zapobiegawczo 1,5 osobnika/m², interwencyjnie 2-4 osobników/m². Wprowadzać w odstępach tygodniowych.
Encarsia formosa dostępna jest w dwóch formach:

1. Butelka, której zawartość posypuje się uprawę. W tym przypadku, po otwarciu butelki, rozrzucić Encarsia w miejscach najbardziej zajętych przez szkodnika. Jeśli nie ma masowej ekspansji, ale używa się osy zapobiegawczo, można użyć pudełek intro, które wieszają się między uprawami.
2. Pojedyncze kartoniki, zawieszane między uprawami. Do jednego paska dołączonych jest pięć kartoników. Wystarczy oderwać wzdłuż krawędzi perforacji i powiesić kartonik w uprawie. Podczas wprowadzania należy przestrzegać następujących dawek: trzy do pięciu kartoników Encarsia na m².  Kartoniki nie powinny być wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Należy również delikatnie się z nimi obchodzić, aby nie uszkodzić pupariów. Encarsia najlepiej sprawdza się w temperaturach powyżej siedemnastu stopni. Również w niższych temperaturach od około 12°C Encarsia może utrzymać i rozmnażać się w uprawie.

Utrzymywać butelkę w pozycji poziomej, w temperaturze 8-10°C i nie przerywać łańcucha chłodniczego w całym procesie transportu i przechowywania. Przechowywać do 48 od momentu otrzymania, nie wystawiać na działanie promieni słonecznych i trzymać z daleka od pozostałości pestycydów.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.