Strona główna > Bank wiedzy

• Rozpoznawanie zgnilizny twardzikowej ogórka
  • Objawy zgnilizny twardzikowej ogórka
  • Występowanie zgnilizny twardzikowej ogórka 
• Rozwój zgnilizny twardzikowej ogórka
• Zwalczanie zgnilizny twardzikowej ogórka
  • Opryski i preparaty

Zgnilizna twardzikowa ogórka jest względnie łatwa do rozpoznania, chociaż może być mylona z innymi zgniliznami. U poszczególnych gatunków roślin przebieg jest trochę inny, ale występuje wiele cech wspólnych. 

• Na szyjce korzeniowej ogórka występuje biała, puszysta grzybnia. W późniejszej fazie infekcji pojawiają się w niej także czarne, grudkowate twory. To sklerocja. Mają długość 2-5 mm. W przypadku młodych roślin szybko dochodzi do zamierania.
• U bardziej rozwiniętych roślin patogen przenosi się wyżej – na pędy, liście, a także owoce. Symptomy przebiegają podobnie – najpierw tkanki stają się wodniste, później gniją. W miejscach silniejszej infekcji i przy sprzyjających warunkach (np. podwyższonej wilgotności) w ich obrębie pojawia się watowaty nalot. Czasem jest obfity i może kojarzyć się z szarą pleśnią. Ma jednak jaśniejszą barwę, bez fioletowawego odcienia.
• Zgnilizna twardzikowa poraża ogórki w czasie wzrostu, a także później – podczas przechowywania.

Sclerotinia sclerotiorum należy do polifagów, czyli organizmów, które żerują na różnych grupach roślin. Poraża zarówno rośliny uprawne jak i dziko rosnące. Dotkliwe straty powodują w uprawie warzyw. Podatne na choroby ogórków są różnorodne grupy, w tym warzywa dyniowate. Oprócz tego zgnilizna twardzikowa często występuje:

• W warzywach korzeniowych np. marchew i pietruszka
• W warzywach psiankowatych np. pomidor i papryka
• W warzywach kapustnych np. kapusta głowiasta

Zgniliźnie twardzikowej sprzyja wysoka wilgotność powietrza jak również duża wilgotność podłoża. Dlatego intensywniej rozwija się pod osłonami, ale może być także dużym problemem w uprawie gruntowej — na mniej przepuszczalnych podłożach. Patogen lubi umiarkowane temperatury, dobrze rozwija się także w wysokich. Duży zakres tolerancji mają jego formy przetrwalnikowe, które sprawnie kiełkują w 4-26°C. W dodatku w przypadku braku żywiciela mogą pozostawać „uśpione” w glebie przez wiele lat. Patogen zimuje także w postaci grzybni na resztkach roślinnych. Do pierwszych infekcji dochodzi przez wnikanie do tkanek roślinnych strzępek grzyba kiełkujących ze sklerocjów. Później zgnilizna twardzikowa dodatkowo rozprzestrzenia się przez zarodniki workowe rozsiewane z apotecjów, a przenoszące się w powietrzu na duże odległości.

Jednym z najskuteczniejszych środków na zgniliznę twardzikową ogórka jest Switch 62,5 WG. Zawiera cyprodynil (związek z grupy anilinopirimidyn) i fludioksonil (związek z grupy fenylopiroli). Działa kontaktowo i wgłębnie. Ponadto warto korzystać z Dagonis (difenokonazol oraz fluksapyroksad) oraz Signum 33 WG (piraklostrobinę i boskalid). Z preparatów biologicznych poleca się Serifel BASF (Bacillus amyloliquefaciens) oraz Polyversum WG (Pythium oligandrum).

Zapobiegawcze i doraźne stosowanie środków rośliny roślin w uprawie ogórka jest koniecznością. Nie mniej ważne jest stosowanie się do dobrej praktyki ogrodniczej – wykonywania szeregu działań profilaktycznych. Obejmuje to higienę uprawy, usuwanie resztek roślinnych po zbiorach, które mogą być źródłem kolejnych infekcji. W uprawach pod osłonami zaleca się wykonywanie odkażania podłoża po sezonie. Uprawy zaleca się wietrzyć, zwłaszcza w czasie upałów, by nie dopuścić do przegrzania roślin, a przy tym zapewnić dobrą cyrkulację powietrza. Należy sprawdzać uprawy w poszukiwaniu szkodników, a w razie potrzeby szybko i skutecznie je zwalczać. Uszkodzenia przez nie powodowane ułatwiają przenikanie patogenu. Ogórków nie należy siać/sadzić zbyt gęsto, to ułatwia rozprzestrzenianie się grzyba.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.