Strona główna > Bank wiedzy

Przywiązanie pomidora do sznurka uprawowego pozwala na prowadzenie uprawy w górę. Dzięki podparciu, który stanowi sznurek, roślina pnie się do góry, nie załamując się pod ciężarem owoców. Zapobiega to wyginaniu się i załamywaniu pędów oraz zmniejszeniu jakości plonów. Wiązanie roślin stosuje się nie tylko w uprawie pomidora, lecz również w innych uprawach warzyw pod osłonami np. papryki lub ogórka.

Aby przymocować rośliny do sznurka uprawowego, stosowane mogą być dwie metody: okręcanie pędów wokół sznurka lub przypinanie ich za pomocą specjalnych spinek. W większości upraw można zastosować obie metody. Wyjątkiem od tej reguły jest wiązanie roślin o wyjątkowo grubych łodygach. W ich przypadku okręcanie sznurka wokół łodygi może skutkować zbyt mocnym opleceniem łodygi przez sznurek, a co za tym idzie, utrudnieniem przepływu składników odżywczych przez łodygę. W takim przypadku zdecydowanie rekomendujemy stosowanie klipsów lub zapinek.

Technika wiązania pomidorów poprzez okręcanie poleca na umiejętnym opleceniu łodygi sznurkiem uprawowym. Jej nieprawidłowe zastosowanie może być szkodliwe dla rośliny i zmniejszyć jakość oraz ilość plonów. Stosując tę technikę, należy pamiętać o podstawowych zasadach:

• należy zminimalizować poruszanie rośliną, a zamiast tego zręcznie manipulować sznurkiem wokół niej,
• delikatnie ująć roślinę tak, by podtrzymać jej ciężar, a wolną ręką okręcić sznurek wokół łodygi,
• w przypadku wiązania pomidorów nie należy owijać sznurka wokół każdego liścia, szczególnie gdy łodyga jest wygięta,
• w przypadku wiązania ogórków należy wykonać dość ciasny skręt, by łodyga się nie zsuwała.

Zalety:

• Brak dodatkowych kosztów materiałów (zapinek)

Wady:

• Wyższe koszty pracy: obracanie wymaga większego nakładu pracy, wykonywanej przez bardziej doświadczonych pracowników
• Większe prawdopodobieństwo uszkodzenia i odłamania wierzchołka wzrostu rośliny (może to spowodować opóźnienie wzrostu uprawy nawet do ośmiu tygodni)
• Większe prawdopodobieństwo niepotrzebnego stresu dla rośliny z powodu obracania łodygi
• Może powodować spowolnienie wzrostu rośliny poprzez zbyt mocne oplecenie łodygi sznurkiem i ograniczenie dopływu składników odżywczych
• Nie powinno być stosowane w przypadku roślin o grubych łodygach

Technika klipsowania polega na połączeniu rośliny ze sznurkiem za pomocą specjalnej zapinki/klipsu. Nie wymaga to poruszania rośliną ani ściskania łodygi sznurkiem, ogranicza więc stres rośliny wynikający z wiązania.

Stosując technikę klipsowania, należy pamiętać jedynie odpowiednim umieszczeniu klipsa – należy przypiąć go do rośliny bezpośrednio pod liściem. Nigdy nie należy umieszczać go nad rozwijającym się liściem.

Zalety:

• Zmniejszenie kosztów pracy – zakładanie klipsów jest znacznie mniej czasochłonne i może być wykonywane przez niedoświadczonych pracowników
• Zmniejsza ryzyko uszkodzenia rośliny podczas wiązania
• Nie wymaga ciasnego oplątywania roślin sznurkiem, więc nie generuje ryzyka gorszego przepływu składników odżywczych
• Nie naraża roślin na dodatkowy stres wynikający z wiązania
• Może być bez przeszkód stosowane nawet w przypadku roślin o grubych łodygach
• Rośliny wiązane metodą przypinania są mniej podatne na szarą pleśń

Wady:

• Koszty zakupu materiału (zapinek) 
• Generowanie większej ilości odpadów (rozwiązaniem może być stosowanie spinek biodegradowalnych lub korzystanie z urządzenia do likwidacji uprawy Bio Chopper)

Choć obie metody wiązania roślin mają swoje wady i zalety, obecnie coraz więcej ogrodników wybiera przypinanie roślin do sznurka zamiast okręcania. Wynika to przede wszystkim z rosnących kosztów pracy oraz niedoborom doświadczonych pracowników. W poniższej tabeli znajdziesz porównanie obydwu technik. 

---

Choć na pierwszy rzut oka stosowanie klipsów może wydawać się bardziej kosztowną metodą, okazuje się jednak, że obie metody generują podobne koszty. Przypinanie pędów wymaga wprawdzie zakupu zapinek, ale pozwala znacznie usprawnić proces wiązania pomidorów, a co za tym idzie — zaoszczędzić na koszcie pracy. Okręcanie wymaga większej wiedzy i odpowiedniej techniki, wymaga więc powierzenia pracy bardziej doświadczonym pracownikom. W przypadku wiązania roślin metodą okręcania przez mniej doświadczonych pracowników znacznie wrasta ryzyko uszkodzenia łodyg, a przez to – poniesienia strat w uprawie.

W niektórych przypadkach dobrym rozwiązaniem może być połączenie obydwu technik. Ważnym aspektem okręcania i przypinania roślin do sznurka jest stymulowanie rozwoju generatywnego lub wegetatywnego.

• Stymulowanie rozwoju generatywnego przez okręcanie — jeśli rośliny znajdują się w stadium wegetatywnym a Twoim celem jest stymulacja rozwoju generatywnego i zwiększenie owocowania, okręcanie sznurka jest odpowiednią techniką. Okręcanie powoduje, że roślina odczuwa rodzaj „bólu”, który powoduje zwiększenie stresu, a co za tym idzie – produkcję owoców.
• Stymulowanie rozwoju wegetatywnego przez przypinanie — jeśli rośliny znajdują się w stadium generatywnym i zależy Ci na dostarczenie im impulsu do większego rozwoju wegetatywnego, odpowiednią techniką wiązania będzie przypinanie.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.