Zaopatrzenie profesjonalnego ogrodnictwa Ponad 10 000 produktów do upraw szklarniowych Program lojalnościowy
Dostawy i płatności
≡
Koszyk  
0
progress indicator
Dodawanie produktu...
Wpisz tutaj nazwę produktu, którego szukasz
Szukaj
Home
Strona główna  Bank Wiedzy  Dezynfekcja i ochrona  Zapylanie cukinii przez trzmiele - 10 rad

Zapylanie cukinii przez trzmiele - 10 wskazówek

Zapylanie cukinii przez trzmiele
Autor artykułu Kevin van Kester | Ostatnia aktualizacja: 02-12-2020

Zapylanie cukinii przebiega nieco inaczej niż w przypadku upraw innych roślin. W procesie zapylania cukinii ważną rolę odgrywają trzmiele.  Aby zapewnić optymalne zapylanie cukinii należy jednak zwrócić uwagę na szereg ważnych aspektów. Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się jak stosować trzmiele w uprawie cukinii. 


Zapylanie cukinii - na czym polega?

Zapylanie cukinii jest specyficzne, z uwagi na to, że wytwarza ona zarówno kwiaty męskie jak i żeńskie na tej samej roślinie. Oba rodzaje kwiatów produkują nektar. Ponadto, kwiaty męskie wytwarzają także pyłek. Każdy kwiat cukinii kwitnie tylko przez jeden dzień - jest otwarty tylko przez krótki okres czasu rano i może zamknąć się ponownie po 10:00 rano. W tym czasie musi dojść do zapylenia. Aby ocenić czy kwiat został zapylony, należy sprawdzić:
  • obecność ziaren pyłku na znamieniu w kwiatach żeńskich
  • pręciki w kwiatach męskich, czy zostały całkowicie lub częściowo pozbawione ziaren pyłku
Przy ciemnej i deszczowej pogodzie, może okazać się, że naturalne zapylanie cukinii nie jest wystarczające. Jeśli obawiasz się ograniczonego zapylenia, warto skorzystać z zapylania przez trzmiele.

Dlaczego warto wybrać trzmiele do zapylania cukinii?

Wykorzystanie trzmieli w zapylaniu cukinii pozwala na znaczne zwiększenie efektywności zapylania. Warto wybrać trzmiele do zapylania cukinii z uwagi na następujące korzyści: 

  • Zwiększenie ilości plonów

  • Wzrost ich jakości

  • Oszczędność pracy

  • Mniejsza zależność od warunków pogodowych

10 wskazówek dotyczących wykorzystywania trzmieli w zapylaniu cukinii

Dla uzyskania najlepszego efektu zapylania przez trzmiele w uprawie cukinii ważne są następujące czynniki:
  1. Sprawdź jakość uli tuż po odbiorze pod kątem ewentualnych odchyleń. Wszelkie reklamacje lub uwagi zgłoś w ciągu 24 godzin. Umieść ule trzmieli w docelowym miejscu w ciągu godziny od otrzymania i otwórz otwór przelotowy po +/- jednej godzinie. Pamiętaj o zamknięciu ula najpóźniej na 2 godziny przed zachodem słońca.

  2. Ul trzmieli ustaw poziomo, również podczas transportu. Umieszczenie ula na wysokości przynajmniej 1 metra nad ziemią, uniemożliwi dostawaniu się do niego owadów, takich jak mrówki. Mogą one niekorzystnie wpływać na rozwój i pracę trzmieli. Jeśli ul umieszczony jest pod kątem pochyłym, może dojść do wycieku wody.

  3. Przechowuj ule w odpowiednich warunkach. Jeśli konieczne jest przechowywanie ula w temperaturze 18-20°C, należy go przechowywać w wentylowanym pomieszczeniu przez maksymalnie 24 godziny.

  4. Zapewnij wystarczającą ilość trzmieli w uprawie, wprowadzając pięć do ośmiu rodzin trzmieli tygodniowo na ha.

  5. Umieść ule w suchym miejscu, w cieniu. Jeżeli trzmiele zostaną umieszczone na słońcu, temperatura wewnątrz ula może  niekorzystnie wzrosnąć. Wysokie temperatury spowodują pogorszenie wydajności ula, ponieważ więcej trzmieli pozostanie w ulu, by się ochłodzić.. Dlatego też należy unikać pełnego słońca i starać się uzyskać warunki zacienione, np. umieszczając na górze ula drewnianą lub styropianową płytę.

  6. Otwórz otwory przelotowe naprzemiennie, jeśli korzystasz z wielu uli. W przypadku umieszczenia kilku uli nad sobą, ważne jest, by otwory przelotowe w ulach ustawiać na przemian, w przeciwnych kierunkach. Zapobiegnie to dezorientacji robotnic. Na przykład, otwór ula numer jeden będzie wychodzić na wschód, numer dwa - na zachód, nr trzy - na wschód, itd. 

  7. Zwróć uwagę na zbiornik z pożywką. Ule Agrobio przeznaczone np.do zapylania pomidorów, zawierają zbiornik z wodą cukrową. Służy on jako środek odżywczy podczas przechowywania, transportu i stosowania w uprawie. W przeciwieństwie do kwiatów pomidora, kwiaty cukinii zawierają nektar. Z tego powodu woda cukrowa nie jest potrzebna trzmielom podczas zapylania. Dlatego ule przeznaczone do upraw cukinii zawierają małe zbiorniki, z niewielką ilością wody cukrowej, wykorzystywane jedynie w transporcie. Dzięki temu trzmiele stymulowane są do zbierania nektaru i odwiedzania kwiatów.

  8. Sprawdź jaki wpływ na trzmiele ma stosowanie środków ochrony roślin. Jeśli masz zamiar stosować ochronę chemiczną, warto sprawdzić, jaki wpływ na trzmiele ma pestycyd, którego zamierzasz użyć. Gdy działanie środków chemicznych może zagrozić trzmielom, należy na czas oprysku usunąć je ze szklarni. Ważne jest, aby przenieść je do miejsca, w którym warunki są mniej więcej takie same jak w szklarni (18°C do 20°C). Przygotowując się do demontażu, należy z kilkugodzinnym wyprzedzeniem zmienić kierunek otworu wlotowego na opcję jednokierunkową (pozycja tylko do wlotu do ula).

  9. Uważaj na systemy grzewcze w szklarni.
    CO2 z systemu ogrzewania powietrza jest wykorzystywany przez rośliny podczas procesu wzrostu. Trzmiele mogą być na to wrażliwe. Należy zatem unikać umieszczania trzmieli w tych obiektach, w których poziom CO2 jest zbyt wysoki (ponad 2500 ppm).

  10. Zadbaj o to, by trzmiele nie poszukiwały pyłku poza szklarnią.
    Jak wspomniano wcześniej, kwiaty cukinii są otwarte rano w ograniczonym zakresie. Może to oznaczać, że trzmiele są kuszone do poszukiwania pyłku w innym miejscu, poza szklarnią. Istnieje jednak duże ryzyko, że w takim przypadku trzmiel nie będzie w stanie znaleźć drogi powrotnej do ula. Aby temu zapobiec, po południu można zmieniać kierunek otworu wlotowego do ula, na opcję jednokierunkową (tylko możliwość wlotu). Trzmiele, które wrócą do ula, przez resztę dnia nie będą mogły ponownie wylecieć. Warto pamiętać w tym przypadku o ponownym ustawieniu otworu do pozycji wylotu z ula, przed kolejnym rankiem, aby mogły robotnice wylecieć, gdy kwiaty zostaną otwarte.





Kevin KesterKevin van Kester
Kevin van Kester, specjalista w dziedzinie zarządzania jakością w dziale biologicznej ochrony roślin, dołączył do Royal Brinkman w 2013 roku. W oparciu o wytyczne IOBC monitoruje on strukturalnie jakość produktów ekologicznych różnych producentów w Europie. "Moją motywacją jest przyczynienie się w ten sposób do większej skuteczności kontroli biologicznej w ogrodnictwie, tak aby potrzeba było mniej zabiegów chemicznych"..”











Do not delete this link