Strona główna > Bank wiedzy

Pierwsze symptomy infekcji grzybem Alternaria solani są widoczne najczęściej do połowy czerwca. Występują na liściach w postaci suchych, ciemnobrunatnych plamek o średnicy do 2 cm, czasem okolonych żółtymi obwódkami. Na powierzchni przebarwień, zwłaszcza przy silniejszym porażeniu, widoczne są koncentryczne i pierścieniowe skupienia zarodników konoidalnych. Plamy z czasem zlewają się, a liście żółkną i zamierają. Infekcja przebiega podobnie na pędach i ogonkach liściowych.

• Choroba najintensywniej rozwijają się w okolicach szypułki
• Początkowo występują sferyczne, lekko zagłębione plamy
• Porażone tkanki owoców są pokryte aksamitnym, czarnym nalotem trzonków i zarodników.
• Jest to szczególnie widoczne w warunkach dużej wilgotności powietrza, np. w szklarni i tunelu foliowym
• Owoce tracą wodę, stają się skórzaste, następnie dochodzi do ich mumifikacji

Alternarioza występuje na roślinach z rodziny psiankowatych, a największe znaczenie ma w uprawie pomidora. Mocniej dotyka uprawy warzywnicze polowe, ale może także być problemem w uprawach pod osłonami. Poza pomidorem grzyb Alternaria solani poraża:

• ziemniaki
• paprykę
• oberżynę

Optymalne warunki rozwoju to wysoka wilgotność powietrza i wysoka temperatura (powyżej 21°C). W sprzyjającym środowisku czas inkubacji choroby wynosi zaledwie 5-6 dni. Źródłem pierwotnej infekcji są m.in. porażone nasiona i pozostawione resztki roślinne. Infekcje wtórne powoduje rozprzestrzenianie się zarodników konidialnych. Grzyb efektywnie namnaża się i przenosi, gdy liście i inne organy są wilgotne przez kilkanaście godzin. Patogen zimuje w postaci grzybni oraz zarodników.

Ryzyko pojawienia się alternariozy można zmniejszyć przez szeroko zakrojone działania profilaktyczne. Jednocześnie dzięki niektórym czynnościom w przypadku jej wystąpienia przebieg jest łagodniejszy:

• Stosowanie zmianowania – robienie przerw w uprawie roślin z rodziny psiankowatych
• Pozyskiwanie sadzonek z pewnego źródła
• Częstsze wietrzenie szklarni i tuneli foliowych
• Zrównoważone nawożenie obejmujące także niedoceniane mikroelementy. Unikanie stosowania wysokich dawek azotu
• Niszczenie resztek roślinnych po zbiorach
• Racjonalne, zrównoważone nawożenie (unikanie aplikacji dużych dawek azotu, który zwiększa podatność na czynniki stresotwórcze, w tym patogeny)
• Uprawa odmian o mniejszej podatności na alternariozę

Pierwszym działaniem, które warto podjąć po zauważeniu objawów jest usuwanie i utylizacja porażonych fragmentów rośliny. Niezależnie od tego należy zastosować fungicydy interwencyjne. Alternariozę pomidora najczęściej zwalcza się preparatami zawierającymi strobiluryny (np. azoksystrobinę lub piraklostrobinę). Często zawierają dodatki – substancje aktywne należące do innych grup, np. boskalid. Ponadto stosuje się cyprodynil i fludioksonil. Naprzemienne stosowanie preparatów (zawierających substancje aktywnie należące do różnych grup) ogranicza ryzyko nabycia przez patogeny mechanizmów odpornościowych. Zabieg zaleca się wykonywać także zapobiegawczo w fazie pojawiania się pierwszych pędów bocznych.

Do zwalczania alternariozy pomidora wykorzystuje się m.in.: Dagonis oraz Signum 33 WP. W uprawach ekologicznych zastosowanie ma również Serenade ASO zawierający szczep bakterii Bacillus subtilis.

Alternarioza pomidora może spowodować znaczne obniżenie wysokości plonu, a także jego wartości konsumpcyjnej. Należy zwalczać ją chemicznie lub biologicznie po zauważeniu pierwszych objawów, a także wykonywać zabiegi zapobiegawcze.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.