Strona główna > Bank wiedzy

• Czym są pierwiastki śladowe?
• Podawanie pierwiastków śladowych roślinie
  • Siarczan
  • Chelat
• Różnica między siarczanami a chelatami

Pierwiastki śladowe, znane również jako mikroelementy, są składnikami odżywczymi, których roślina potrzebuje w mniejszym stopniu do stabilnego wzrostu. Bor, molibden, mangan, miedź, cynk oraz żelazo to pierwiastki śladowe, z których każdy pełni konkretną funkcję. Nawet jeśli roślina potrzebuje tych składników odżywczych w mniejszym stopniu, należy regularne pobierać próbki, aby zapobiec niedoborowi lub nadmiarowi któregoś z tych pierwiastków.

Jak już wspomniano wcześniej, pierwiastki śladowe mogą być podawane roślinie na różne sposoby. To, jak to robisz, zależy całkowicie od potrzeb rośliny uprawnej. Pierwiastki śladowe mogą być podawane roślinie na przykład jako mieszanka mikroelementów. Receptura z mieszanką różnych pierwiastków śladowych została przygotowana tutaj, często dostosowana jest do określonej grupy lub typu roślin uprawnych. Pierwiastki śladowe w takiej mieszance nawozów mogą być obecne w formie chelatowanej lub siarczanowej. 

Co więcej, w przypadku bardziej ukierunkowanego dawkowania pierwiastków śladowych, kolejną możliwością jest podanie wymaganego pierwiastka oddzielnie, stosując w tym celu siarczany  i chelaty. Ale jaka jest między nimi różnica? 

Siarczan to tak właściwie nic innego, jak utleniona siarka, która może być pochłaniana przez korzenie rośliny. Pierwiastek śladowy w formie siarczanu oznacza, że pierwiastek jest powiązany z taką utlenioną formą siarki. Siarczan nie jest mobilny, a to znaczy, że nie może łatwo rozprzestrzeniać się w roślinie. Z kolei w glebie siarczan jest silnie mobilny, co pozwala na szybkie dotarcie do korzeni. Korzystając z siarczanów, należy zawsze brać uwagę to, że szybko się wypłukują.

Chelat można przyrównać do kleszczy utrzymujących mocno składnik odżywczy. Chelat zapewnia, że pierwiastek jest utrzymywany dłużej, tak więc nie wytrąca się, gdy jest rozpuszczany w roztworze nawozu. Brak wytrącania się chelatowanego pierwiastka śladowego zależy od typu chelatu i tym samym od stabilności. I wreszcie, chelatowany pierwiastek śladowy jest również bardziej mobilny w roślinie, co zapewnia szybkie, rozprowadzone wchłanianie pierwiastka. 

Składniki odżywcze są transportowane w roślinie, ponieważ ma miejsce parowanie. Ze względu na to, że zimą nie jest tak ciepło, roślina będzie mniej parować i transport pierwiastków jest nieco bardziej utrudniony. Dlatego ważne jest stosowanie chelatów w porze zimowej.

Tak więc pierwiastki śladowe mogą być podawane roślinie w formie siarczanowej i chelatowanej. Największą różnicą między tymi dwiema formami jest stabilność w różnych wartościach pH w otoczeniu korzeni lub glebie / podłożu.

Siarczany mają znacznie mniejszą stabilność niż chelaty. Pozwala to na udostępnienie pierwiastka w pełnym paśmie. Chelaty są silniejsze i czystsze, więc dobrze nadają się do stosowania jako nawozy. Jednakże ze względu na ich czystość i jakość, są droższe niż siarczany. Siarczany mogą być stosowane do zwiększania wartości pH w korzeniach lub glebie / podłożu, ale również do walki z pleśnią i mchem. Ze względu na niższą cenę siarczanów są one bardziej popularne niż chelaty.

Pytanie, kiedy mądrze jest wybrać pierwiastek śladowy chelatowany lub pierwiastek śladowy w formie siarczanu, zależy więc całkowicie od zastosowania. Jeśli chodzi o nawożenie, możliwe jest również wybranie obu form.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.