Niedobór azotu u roślin
Data aktualizacji: 22-11-2021
Azot jest jednym z najistotniejszych makroskładników w rozwoju roślin. Jakie funkcje pełni w roślinie? Jak rozpoznać jego niedobór? Jak skutecznie je uzupełnić? Na wszystkie te pytania odpowiada nasz specjalista w poniższym artykule.
Znaczenie azotu dla roślin
Azot ma zasadnicze znaczenie dla roślin w fazie wzrostu (fazie wegetatywnej). Jest bowiem odpowiedzialny za wydłużanie się komórek rośliny oraz za rozwój liści. Właśnie dlatego mieszanki nawozowe, przeznaczone do stosowania w fazie wegetatywnej zawierają znaczne ilości azotu.
Poza istotną rolą we wzroście roślin, azot ma kluczowe znaczenie dla fotosyntezy. Roślina używa go do produkcji chlorofilu i chloroplastów, które umożliwiają fotosyntezę.
Nadmiar azotu
Azot, tak jak inne pierwiastki powinien być dostarczany roślinom w odpowiednich dawkach. Nadmiar azotu może sprawić, że roślina stanie się bardziej podatna na choroby, a łodyga oraz liście zwiotczeją. Sygnałem ostrzegającym o nadmiarze azotu może być również nadmiernie bujny wzrost liści oraz ich odbarwianie się na ciemnozielony kolor. Wraz z nadmiarem azotu pojawia się również podwyższone ryzyko późniejszego dojrzewania owoców (roślina dłużej pozostaje w fazie wzrostu).
Niedobór azotu
Do głównych objawów niedoboru azotu należą:
- żółknące liście lub jasnozielone przebarwienia na starszych liściach
- zahamowanie wzrostu rośliny
- gwałtowny rozwój korzeni
- zmiana koloru łodyg na purpurowe
Niedobór azotu może mieć kilka przyczyn. Może być spowodowany nadmiarem potasu, cynku lub manganu w glebie lub podłożu. Takie same konsekwencje może mieć nadmiar chlorków. Innymi czynnikami, mogącymi prowadzić do powstawania niedoborów azotu jest niewłaściwe funkcjonowanie systemu korzeniowego, będące skutkiem uszkodzeń, choroby lub występowanie niskich temperatur.
Niedobory azotu mogą zostać uzupełnione poprzez dodatkowe zastosowanie nawozu azotowego.
Nawożenie azotem
Dostarczany roślinom azot może pochodzić z różnych źródeł. Każde z nich zapewnia nieco inny efekt, po dostarczeniu roślinie:
- Mocznik - aby dostarczyć roślinom azot w postaci mocznika, musi on zostać przekształcony w azot przez mikroorganizmy glebowe. Dopiero wtedy staje się on dostępny dla roślin. Stosowanie mocznika w środowisku pozbawionym mikroorganizmów glebowych nie przełoży się na dostarczenie azotu do roślin. Stosując mocznik jako formę dostarczania azotu należy pamiętać, że jest on pozbawiony przewodnictwa elektrycznego (EC).
- Jony amonowe: tak jak mocznik stanowią pośrednie źródło azotu. Również w tym przypadku potrzebne jest jego przekształcenie. Do uzupełnienia niedoborów roślin wykorzystany może zostać np. azotan amonu.
- Azotany: w przeciwieństwie do mocznika i jonów amonowych, azotany stanowią bezpośrednie źródło azotu. Oznacza to, że już od momentu podania azot jest dostępny dla rośliny. Przykładem produktu zawierającego azotany jest saletra potasowa, która umożliwia bezpośrednie podanie roślinie azotanu. Saletra potasowa dobrze się rozpuszcza, ale jednocześnie szybciej się wypłukuje.
Jak wybrać odpowiedni produkt azotowy?
Powyższe źródła azotu znacznie różnią się pomiędzy sobą pod kątem przyswajalności oraz dostępności dla rośliny. Ich użyteczność jest również zależna od rodzaju uprawy, Jeśli uprawa jest prowadzona bezglebowo lub w podłożu, najskuteczniejsze będzie dostarczenie roślinom azotu w formie azotanu. Zaś w przypadku uprawy polowej wszystkie trzy formy dostarczania azotu mogą okazać się jednakowo skuteczne, z uwagi na obecność mikroorganizmów glebowych.
Wybierając pośrednią formę uzupełnienia azotu, zwróć również uwagę na wrażliwość uprawy na działanie jonów amonowych. Jeśli Twoja uprawa wykazuje się wysoką wrażliwością - jako źródło azotu wybierz mocznik.