Szara pleśń róży

Szara pleśń to jedna z najpowszechniejszych chorób roślin. Jest wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea. Poraża wszystkie nadziemne części. Obniża walory estetyczne róż, zmniejsza wartość handlową (lub dyskwalifikuje), a przy silnej infekcji może prowadzić do zamierania krzewów. Sprzyja jej wysoka wilgotność oraz umiarkowane i wysokie temperatury. Jak skutecznie zwalczać szarą pleśń na róży?

Szara pleśń róży
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection |
19 stycznia 2023 | czas czytania: 4 min
Udostępnij artykuł
W poniższym artykule:

Rozpoznawanie szarej pleśni

Szara pleśń róży w początkowym okresie infekcji objawia się występowaniem drobnych brunatnych, wodnistych (a potem gnilnych) plam na liściach. Plamy szybko powiększają się. Zwykle już po kilku dniach pojawia się na nich szary, pylący nalot. W sprzyjających warunkach mocno rozrasta się i może nawet „sklejać” poszczególne organy, np. pędy i liście. Symptomy choroby grzybowej są widoczne na wszystkich nadziemnych fragmentach rośliny. Botrytis cinerea najmocniej poraża liście, ale ponadto występuje także na pędach, kwiatach i owocach. W rezultacie infekcji szarą pleśnią zmniejsza się powierzchnia asymilacyjna róż, co hamuje wzrost i rozwój. Krzewy są osłabione i stają się podatne na inne niekorzystne czynniki zewnętrzne (np. szkodniki oraz mróz). Szara pleśń na róży może objawiać się także brązowieniem, czernieniem i zamieraniem pędów. Przy silnej infekcji dochodzi do zamierania całych roślin. W szczególności wrażliwe są młode róże.

Objawy szarej pleśni róży

Szara pleśń róży występuje w różnych uprawach – zarówno w gruncie, jak i pod osłonami. Jest problemem w szkółkach sadowniczych. Poraża różne grupy róż – od wymagających róż wielkokwiatowych po bardziej wytrzymałe róże parkowe i gatunki zbiorczo zaliczane do „dzikich róż”. Podatność/odporność to cecha odmianowa. W rzeczywistości patogen wywołujący szarą pleśń na róży występuje u wielu innych gatunków:
  • Warzywa np. pomidor, ogórek
  • Winorośl
  • Owoce jagodowe
  • Rośliny ozdobne

Rozwój szarej pleśni

Szara pleśń może infekować róże w różnych częściach sezonu. Szary nalot jest złożony z trzonków oraz zarodników konidialnych, które służą do rozprzestrzeniania się patogenu. Mogą przenosić się z wiatrem na duże odległości. Sprzyjające warunki dla szarej pleśni to wysoka wilgotność powietrza (dlatego do silniejszych infekcji częściej dochodzi w szklarniach i tunelach foliowych) oraz temperatury umiarkowane do wysokich (15-25°C). Patogen łatwo wnika do tkanek roślin przez uszkodzenia mechaniczne, np. spowodowane przez szkodniki czy silne opady atmosferyczne. Przy długo utrzymujących się korzystnych warunkach na porażonych organach mogą pojawić się także czarne, twarde, punktowe twory. To sklerocja – formy (owocniki) przetrwalnikowe szarej pleśni. Mogą przetrwać przez kilka lat, także na martwych organach roślin oraz w ściółce.

Zapobieganie 

Szarej pleśni róży, podobnie jak wielu innym chorobom grzybowym, lepiej zapobiegać niż „leczyć”. Szeroko zakrojone działania profilaktyczne ograniczają ryzyko wystąpienia Botrytis cinerea, ale także wielu innych patogenów. Chorobie zapobiega się przez:
  • Unikanie sadzenia róż w nadmiernym zagęszczeniu. Brak przestrzeni, stykające się rośliny i ogólnie zbyt mała rozsada ułatwiają rozprzestrzenianie się patogenów.
  • Unikanie moczenia nadziemnych części podczas nawadniania.
  • Uprawa w żyznym i przepuszczalnym podłożu. Słaba przepuszczalność i związana z tym nadmierna wilgotność zwiększają ryzyko występowania chorób grzybowych, w tym szarej pleśni.
  • Regularne wietrzenie szklarni i tunelów foliowych.
  • Róże na kwiat cięty po ścięciu należy przenieść do chłodnego pomieszczenia.
  • Warto wykonywać profilaktyczne zabiegi ochronne przeciw chorobom grzybowym.

Zwalczanie szarej pleśni na róży

Szara pleśń rozwija się szybko, w ciągu kilku dni mogą pojawić się zaawansowane symptomy, dlatego należy jak najwcześniej reagować. Porażone fragmenty krzewów powinno się wycinać. Tradycyjnie przeciw szarej pleśni stosuje się różnorodne fungicydy. W uprawie roślin ozdobnych często stosuje się zapobiegawczo Teldor 500 SC. Zawiera fenheksamid (związek z grupy hydroksyanilidów). Dobre efekty (zapobiegawczo i interwencyjnie) daje Switch 62,5 WG. W skład środka ochrony wchodzą dwie substancje aktywnie czynne: cyprodynil (związek z grupy anilinopirimidyn) oraz fludioksonil (związek z grupy fenylopiroli). Z ekologicznych sposobów warto stawiać na Polyversum. To środek biologiczny, który zawiera antagonistyczne, niepatologiczne grzyby Pythium oligandrum.

Szara pleśń to choroba, która rozwija się w różnorodnych uprawach i faktycznie w każdych z nich powoduje duże straty. Nie inaczej jest w przypadku róż. Dlatego kluczem jest profilaktyka oraz szybka reakcja w przypadku wystąpienia patogenu.

Opryski i preparaty

Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Dowiedz się więcej o chorobach roślin

Szara pleśń róży

Szara pleśń to jedna z najpowszechniejszych chorób roślin. Jest wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea. Poraża wszystkie nadziemne części. Obniża walory estetyczne róż, zmniejsza wartość handlową (lub dyskwalifikuje), a przy silnej infekcji może prowadzić do zamierania krzewów. Sprzyja jej wysoka wilgotność oraz umiarkowane i wysokie temperatury. Jak skutecznie zwalczać szarą pleśń na róży?
Szukaj w Banku wiedzy 
Znajdź odpowiedzi na swoje pytanie w naszej bazie wiedzy. Ponad 500 artykułów napisanych przez naszych specjalistów.
Dominika Strzempa
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection | 19 stycznia 2023 | 
czas czytania: 4 min
Udostępnij artykuł
Szara pleśń róży
W poniższym artykule:

Rozpoznawanie szarej pleśni

Szara pleśń róży w początkowym okresie infekcji objawia się występowaniem drobnych brunatnych, wodnistych (a potem gnilnych) plam na liściach. Plamy szybko powiększają się. Zwykle już po kilku dniach pojawia się na nich szary, pylący nalot. W sprzyjających warunkach mocno rozrasta się i może nawet „sklejać” poszczególne organy, np. pędy i liście. Symptomy choroby grzybowej są widoczne na wszystkich nadziemnych fragmentach rośliny. Botrytis cinerea najmocniej poraża liście, ale ponadto występuje także na pędach, kwiatach i owocach. W rezultacie infekcji szarą pleśnią zmniejsza się powierzchnia asymilacyjna róż, co hamuje wzrost i rozwój. Krzewy są osłabione i stają się podatne na inne niekorzystne czynniki zewnętrzne (np. szkodniki oraz mróz). Szara pleśń na róży może objawiać się także brązowieniem, czernieniem i zamieraniem pędów. Przy silnej infekcji dochodzi do zamierania całych roślin. W szczególności wrażliwe są młode róże.

Szara pleśń róży
Rodzaj choroby:     grzybowa
Patogen:                  Botrytis cinerea
Objawy:                   brązowe plamy na liściach; pylisty szary, nalot
Uprawy:                   róża i inne rośliny ozdobne
Warunki rozwoju:   wysoka wilgotność powietrza, 15-25ºC
Występowanie:
123456789101112

Objawy szarej pleśni róży

Szara pleśń róży występuje w różnych uprawach – zarówno w gruncie, jak i pod osłonami. Jest problemem w szkółkach sadowniczych. Poraża różne grupy róż – od wymagających róż wielkokwiatowych po bardziej wytrzymałe róże parkowe i gatunki zbiorczo zaliczane do „dzikich róż”. Podatność/odporność to cecha odmianowa. W rzeczywistości patogen wywołujący szarą pleśń na róży występuje u wielu innych gatunków:
  • Warzywa np. pomidor, ogórek
  • Winorośl
  • Owoce jagodowe
  • Rośliny ozdobne

Rozwój szarej pleśni

Szara pleśń może infekować róże w różnych częściach sezonu. Szary nalot jest złożony z trzonków oraz zarodników konidialnych, które służą do rozprzestrzeniania się patogenu. Mogą przenosić się z wiatrem na duże odległości. Sprzyjające warunki dla szarej pleśni to wysoka wilgotność powietrza (dlatego do silniejszych infekcji częściej dochodzi w szklarniach i tunelach foliowych) oraz temperatury umiarkowane do wysokich (15-25°C). Patogen łatwo wnika do tkanek roślin przez uszkodzenia mechaniczne, np. spowodowane przez szkodniki czy silne opady atmosferyczne. Przy długo utrzymujących się korzystnych warunkach na porażonych organach mogą pojawić się także czarne, twarde, punktowe twory. To sklerocja – formy (owocniki) przetrwalnikowe szarej pleśni. Mogą przetrwać przez kilka lat, także na martwych organach roślin oraz w ściółce.

Zapobieganie 

Szarej pleśni róży, podobnie jak wielu innym chorobom grzybowym, lepiej zapobiegać niż „leczyć”. Szeroko zakrojone działania profilaktyczne ograniczają ryzyko wystąpienia Botrytis cinerea, ale także wielu innych patogenów. Chorobie zapobiega się przez:
  • Unikanie sadzenia róż w nadmiernym zagęszczeniu. Brak przestrzeni, stykające się rośliny i ogólnie zbyt mała rozsada ułatwiają rozprzestrzenianie się patogenów.
  • Unikanie moczenia nadziemnych części podczas nawadniania.
  • Uprawa w żyznym i przepuszczalnym podłożu. Słaba przepuszczalność i związana z tym nadmierna wilgotność zwiększają ryzyko występowania chorób grzybowych, w tym szarej pleśni.
  • Regularne wietrzenie szklarni i tunelów foliowych.
  • Róże na kwiat cięty po ścięciu należy przenieść do chłodnego pomieszczenia.
  • Warto wykonywać profilaktyczne zabiegi ochronne przeciw chorobom grzybowym.

Zwalczanie szarej pleśni na róży

Szara pleśń rozwija się szybko, w ciągu kilku dni mogą pojawić się zaawansowane symptomy, dlatego należy jak najwcześniej reagować. Porażone fragmenty krzewów powinno się wycinać. Tradycyjnie przeciw szarej pleśni stosuje się różnorodne fungicydy. W uprawie roślin ozdobnych często stosuje się zapobiegawczo Teldor 500 SC. Zawiera fenheksamid (związek z grupy hydroksyanilidów). Dobre efekty (zapobiegawczo i interwencyjnie) daje Switch 62,5 WG. W skład środka ochrony wchodzą dwie substancje aktywnie czynne: cyprodynil (związek z grupy anilinopirimidyn) oraz fludioksonil (związek z grupy fenylopiroli). Z ekologicznych sposobów warto stawiać na Polyversum. To środek biologiczny, który zawiera antagonistyczne, niepatologiczne grzyby Pythium oligandrum.

Szara pleśń to choroba, która rozwija się w różnorodnych uprawach i faktycznie w każdych z nich powoduje duże straty. Nie inaczej jest w przypadku róż. Dlatego kluczem jest profilaktyka oraz szybka reakcja w przypadku wystąpienia patogenu.

Opryski i preparaty

Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Dominika Strzempa
Dowiedz się więcej o chorobach roślin
Czarna plamistość liści róży
Czarna plamistość liści róży to choroba grzybowa wywoływana przez Diplocarpon rosae. Jak wskazuje nazwa, jej symptomy występują głównie na blaszkach liściowych, ale czasem mogą pojawić się także na pędach, ogonkach liściowych, działkach kielicha oraz owocach.
Mączniak rzekomy róży 
Mączniak rzekomy róży to choroba grzybowa wywołana przez Peronospora sparsa. Patogen powoduje m.in. opadanie liści, a przy dużym nasileniu nawet zamieranie pędów. Jest jednym z największych zagrożeń w uprawie siewek róż pod osłonami.
Mączniak prawdziwy róży 
Mączniak prawdziwy róży to powszechna choroba grzybowa wywoływana przez Sphaerotheca pannosa var. rosae. Występuje zarówno w uprawach polowych jak i pod osłonami. Hamuje wzrost i rozwój róż, prowadzi do karłowacenia i obniża wartość handlową roślin.