Zakraplacz kapilarny to jeden z pierwszych typów zakraplaczy. Wydajność zakraplacza kapilarnego określana jest przez: ciśnienie robocze, długość, średnicę wewnętrzną kapilary. W ten sposób osiągnięty zostaje szeroki zakres wydajności. Nurt płynący przez kapilarę nie jest burzliwy. Wydajność może się znacznie różnić między zakraplaczami (wyższa wartość CV), szczególnie gdy są one nieco starsze, a przez to nieco bardziej zanieczyszczone. Odporność na zatkania jest nieco niższa niż w późniejszych modelach takich jak Cobra, Woodpecker czy Kameleon.

Od 2015 r stosuje się nowy sposób ekspozycji zakraplacza kapilarnego. Kody literowe określają średnicę wewnętrzną. Na mikrotubie napisana jest litera (A, B, C, D, E), która odpowiada kodowi oraz tabeli wydajności. Zakraplacze kapilarne dostarczone przed 2016 r. określane są numerem (1, 2, 3, 4). Określa ona wydajność zakraplacza przy 0,5 bara.

Cechy charakterystyczne

• Zakraplacz podstawowy reagujący na nacisk
• 5 kodów (A, B, C, D, E)
• Najniższa obustronna spójność w porównaniu z nowoczesnymi zakraplaczami
• Mikrotuba cięta prosto, a nie pod kątem (od 01.01.2015 r.) w celu zapewnienia lepszego połączenia z zaślepką

Zastosowanie
Różne uprawy o relatywnie małych odległościach.

Dane techniczne

Kody mikrotuby
Typ A = 3,2 x 0,6 (1 l/godz. przy 85 cm, 0,5 bara)
Typ B = 3,2 x 0,7 (1,5 l/godz. przy 85 cm, 0,5 bara)
Typ C = 3,2 x 0,8 (2 l/godz. przy 85 cm, 0,5 bara)
Typ D = 3,2 x 0,9 (3 l/godz. przy 85 cm, 0,5 bara)
Typ E = 3,2 x 1,0 (4 l/godz. przy 85 cm, 0,5 bara)

Instalacja& Konserwacja

• W celu uzyskania więcej informacji na temat przechowywania, montażu oraz użycia przeczytaj „Ogólne porady dla systemów zakraplaczy”.
• Zakraplacze kapilarne mogą być czyszczone przy pomocy kwasów, nadtlenku oraz środków chlorowych oraz/lub odsysane (patrz „Czyszczenie i uwagi odnośnie systemów zakraplaczy”).