Wełnowiec szklarniowy 

rozpoznawanie i zwalczanie

Wełnowiec szklarniowy Pseudococcus viburni jest szkodnikiem, który występuje nie tylko w pomidorze, ale także w różnych roślinach ozdobnych, w tym w storczykach i pelargoniach. Wełnowiec nie tylko bezpośrednio uszkadza rośliny, lecz również pozostawia na nich spadź, która może prowadzić do rozwoju chorób. Dowiedz się jak odróżnić wełnowca szklarniowego od pozostałych gatunków żerujących na roślinach oraz jak go skutecznie zwalczać.
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection | 4 grudnia 2023
Udostępnij artykuł
Wełnowiec szklarniowy
W poniższym artykule:

Rozpoznawanie wełnowców

Wełnowce szklarniowe wyróżniają się dymorfizmem płciowym, co oznacza, że osobniki męskie i żeńskie różnią się od siebie wyglądem. 
  • Żeńskie osobniki można rozpoznać po białej, woskowej powłoce, którą pokryte jest ich ciało. Wzdłuż niego widoczne są krótkie woskowe nitki oraz dwie długie nici na plecach. Ciało młodszych osobników nie jest pokryte białą, woskową warstwą, przybiera kolor od żółtego do brązowego. Samice po zapłodnieniu składają od 100 do 400 jaj. Są one składane woreczku jajowym, utworzonym z kleistych nici woskowych. Z jaj wylęgają się nimfy — w zależności od warunków — po dwóch do dziesięciu dniach. Wełnowiec przechodzi następnie przez cztery etapy: trzy etapy nimfalne i etap dorosły. Wełnowce są bardzo aktywne w pierwszej fazie nimfalnej, pozostałe stadia nie są ruchliwe.
  • Osobnik męski wełnowca jest mniejszy i — w przeciwieństwie do żeńskiego — ma dwie pary skrzydeł. Nie mają one również części gębowych i dlatego nie mają szkodliwego wpływu na uprawę. Ich jedynym działaniem jest zapłodnienie samic. Żyją one krócej niż samice, zwykle więc w uprawie są widoczne w znacznie mniejszych ilościach niż samice.
Wełnowce szklarniowe nie mogą rozprzestrzeniać się na duże odległości, więc szkodnik występuje w uprawie głównie miejscowo. Rozprzestrzenienie pomiędzy roślinami następuje przy udziale pracowników mających kontakt ze szkodnikiem. Z łatwością przeniesione mogą być zwłaszcza worki jajowe zawierające jaja, które są klejące, dlatego często przyklejają się do odzieży i rąk pracowników.

Obraz uszkodzeń

Wełnowiec szklarniowy uszkadza rośliny, wysysając soki roślinne. Może to prowadzić do zahamowania wzrostu, opadania liści, obumierania pędów, a czasem nawet śmierci całej rośliny. Spożywając soki roślinne, wełnowiec połyka dużą ilość cukrów, które następnie ponownie wydziela w postaci spadzi. Powoduje to wizualne uszkodzenia roślin, ale również niekorzystnie wpływa na fotosyntezę. Ponadto spadź jest również pożywką dla różnych rodzajów grzybów sadzakowych.

Wełnowiec szklarniowy a cytrusowy

Wełnowiec szklarniowy mylony jest często z wełnowcem cytrusowym. Rzeczywiście nietrudno je pomylić, gdyż zarówno budowa ciała jak i uszkodzenia powodowane w uprawie wyglądają podobnie. Niemniej jednak istnieje pomiędzy nimi kilka różnic. Wełnowiec szklarniowy wyróżnia się:
  • grubszą warstwą wosku 
  • dłuższymi nićmi woskowymi na krawędzi ciała
  • dłuższe włoski na brzuchu.
wełnowiec szklarniowy
Wełnowiec szklarniowy
wełnowiec cytrusowiec
Wełnowiec cytrusowiec

Zwalczanie

Zwalczanie metodami chemicznymi może być utrudnione ze względu na grubą powłokę woskowo, którą pokryte są szkodniki. Wysoką skutecznością w zwalczaniu wełnowców wyróżniają się gatunki pożyteczne, stanowiące ich naturalnych wrogów. 

Gatunki pożyteczne do zwalczania wełnowca szklarniowego

Wełnowiec szklarniowy może być zwalczany z użyciem pasożytniczych błonkówek oraz drapieżnych chrząszczy. 

Pasożytnicze błonkówki na wciornastka szklarniowego: 
  • Leptomastix dactylopii — gatunek jest stosowany głównie przeciwko starszym stadiom rozwojowym (trzecie stadium larwalne i młode osobniki dorosłe) wełnowców.
  • Leptomastidae abnormis — gatunek stosowany do zwalczania wełnowca szklarniowego w drugim stadium rozwojowym.
Drapieżne chrząszcze na wciornastka szklarniowego:
  • Cryptolaemus montrouzieri — jest bardzo skuteczny w zwalczaniu wełnowca szklarniowego, ale żywi się również mszycami i pluskwiakami. Warto pamiętać, by wprowadzić go do uprawy w chłodny dzień, wysypując zawartość butelki nad porażonymi roślinami.
  • Złotook Chrysoperla carnea  — skutecznie zwalcza wełnowce, jednak zdarza się, że dorosłe osobniki opuszczają szklarnię. W zwalczaniu wełnowców najlepiej sprawdzają się owady w trzecim stadium larwalnym, które pochłaniają ok. 80% dostępnych wełnowców.  Chrysoperla carnea w mniejszym stopniu zwalcza również szkodniki takie jak wciornastki, mączliki i jaja motyli.


Zwalczanie chemiczne

Aby oprysk chemiczny był skuteczny, należy zwalczać młode wełnowce, które nie są jeszcze otoczone grubą warstwą wosku. Na tym etapie opryski powinny być wykonywane z dużą częstotliwością, tak aby kontrolować kolejno pojawiające się osobniki.
Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Dominika Strzempa

Wełnowiec szklarniowy 

rozpoznawanie i zwalczanie

Wełnowiec szklarniowy Pseudococcus viburni jest szkodnikiem, który występuje nie tylko w pomidorze, ale także w różnych roślinach ozdobnych, w tym w storczykach i pelargoniach. Wełnowiec nie tylko bezpośrednio uszkadza rośliny, lecz również pozostawia na nich spadź, która może prowadzić do rozwoju chorób. Dowiedz się jak odróżnić wełnowca szklarniowego od pozostałych gatunków żerujących na roślinach oraz jak go skutecznie zwalczać.
Szukaj w Banku wiedzy 
Znajdź odpowiedzi na swoje pytanie w naszej bazie wiedzy. Ponad 500 artykułów napisanych przez naszych specjalistów.
Dominika Strzempa
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection | 4 grudnia 2023
Udostępnij artykuł
Wełnowiec szklarniowy
W poniższym artykule:

Rozpoznawanie wełnowców

Wełnowce szklarniowe wyróżniają się dymorfizmem płciowym, co oznacza, że osobniki męskie i żeńskie różnią się od siebie wyglądem. 
  • Żeńskie osobniki można rozpoznać po białej, woskowej powłoce, którą pokryte jest ich ciało. Wzdłuż niego widoczne są krótkie woskowe nitki oraz dwie długie nici na plecach. Ciało młodszych osobników nie jest pokryte białą, woskową warstwą, przybiera kolor od żółtego do brązowego. Samice po zapłodnieniu składają od 100 do 400 jaj. Są one składane woreczku jajowym, utworzonym z kleistych nici woskowych. Z jaj wylęgają się nimfy — w zależności od warunków — po dwóch do dziesięciu dniach. Wełnowiec przechodzi następnie przez cztery etapy: trzy etapy nimfalne i etap dorosły. Wełnowce są bardzo aktywne w pierwszej fazie nimfalnej, pozostałe stadia nie są ruchliwe.
  • Osobnik męski wełnowca jest mniejszy i — w przeciwieństwie do żeńskiego — ma dwie pary skrzydeł. Nie mają one również części gębowych i dlatego nie mają szkodliwego wpływu na uprawę. Ich jedynym działaniem jest zapłodnienie samic. Żyją one krócej niż samice, zwykle więc w uprawie są widoczne w znacznie mniejszych ilościach niż samice.
Wełnowce szklarniowe nie mogą rozprzestrzeniać się na duże odległości, więc szkodnik występuje w uprawie głównie miejscowo. Rozprzestrzenienie pomiędzy roślinami następuje przy udziale pracowników mających kontakt ze szkodnikiem. Z łatwością przeniesione mogą być zwłaszcza worki jajowe zawierające jaja, które są klejące, dlatego często przyklejają się do odzieży i rąk pracowników.

Obraz uszkodzeń

Wełnowiec szklarniowy uszkadza rośliny, wysysając soki roślinne. Może to prowadzić do zahamowania wzrostu, opadania liści, obumierania pędów, a czasem nawet śmierci całej rośliny. Spożywając soki roślinne, wełnowiec połyka dużą ilość cukrów, które następnie ponownie wydziela w postaci spadzi. Powoduje to wizualne uszkodzenia roślin, ale również niekorzystnie wpływa na fotosyntezę. Ponadto spadź jest również pożywką dla różnych rodzajów grzybów sadzakowych.

Wełnowiec szklarniowy a cytrusowy

Wełnowiec szklarniowy mylony jest często z wełnowcem cytrusowym. Rzeczywiście nietrudno je pomylić, gdyż zarówno budowa ciała jak i uszkodzenia powodowane w uprawie wyglądają podobnie. Niemniej jednak istnieje pomiędzy nimi kilka różnic. Wełnowiec szklarniowy wyróżnia się:
  • grubszą warstwą wosku 
  • dłuższymi nićmi woskowymi na krawędzi ciała
  • dłuższe włoski na brzuchu.
wełnowiec szklarniowy
Wełnowiec szklarniowy
wełnowiec cytrusowiec
Wełnowiec cytrusowiec

Zwalczanie

Zwalczanie metodami chemicznymi może być utrudnione ze względu na grubą powłokę woskowo, którą pokryte są szkodniki. Wysoką skutecznością w zwalczaniu wełnowców wyróżniają się gatunki pożyteczne, stanowiące ich naturalnych wrogów. 

Gatunki pożyteczne do zwalczania wełnowca szklarniowego

Wełnowiec szklarniowy może być zwalczany z użyciem pasożytniczych błonkówek oraz drapieżnych chrząszczy. 

Pasożytnicze błonkówki na wciornastka szklarniowego: 
  • Leptomastix dactylopii — gatunek jest stosowany głównie przeciwko starszym stadiom rozwojowym (trzecie stadium larwalne i młode osobniki dorosłe) wełnowców.
  • Leptomastidae abnormis — gatunek stosowany do zwalczania wełnowca szklarniowego w drugim stadium rozwojowym.
Drapieżne chrząszcze na wciornastka szklarniowego:
  • Cryptolaemus montrouzieri — jest bardzo skuteczny w zwalczaniu wełnowca szklarniowego, ale żywi się również mszycami i pluskwiakami. Warto pamiętać, by wprowadzić go do uprawy w chłodny dzień, wysypując zawartość butelki nad porażonymi roślinami.
  • Złotook Chrysoperla carnea  — skutecznie zwalcza wełnowce, jednak zdarza się, że dorosłe osobniki opuszczają szklarnię. W zwalczaniu wełnowców najlepiej sprawdzają się owady w trzecim stadium larwalnym, które pochłaniają ok. 80% dostępnych wełnowców.  Chrysoperla carnea w mniejszym stopniu zwalcza również szkodniki takie jak wciornastki, mączliki i jaja motyli.


Zwalczanie chemiczne

Aby oprysk chemiczny był skuteczny, należy zwalczać młode wełnowce, które nie są jeszcze otoczone grubą warstwą wosku. Na tym etapie opryski powinny być wykonywane z dużą częstotliwością, tak aby kontrolować kolejno pojawiające się osobniki.
Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Dominika Strzempa
Pozostałe artykuły z Banku wiedzy
Jak zwalczać wełnowce?
Szkodniki stanowią poważne zagrożenie dla upraw, ponieważ mogą powodować wiele strat. Dlatego ważne jest, aby móc w odpowiednim czasie zidentyfikować szkodnika w uprawie.
Wełnowiec cytrusowiec
Wełnowiec cytrusowiec (Planococcus citri) jest gatunkiem wełnowca z wieloma roślinami żywicielskimi. W ogrodnictwie jest szczególnie szkodliwy w uprawach roślin ozdobnych.
Wełnowiec długoogoniasty
Wełnowiec długoogoniasty Pseudococcus longispinus, pochodzi z obszarów subtropikalnych. W międzyczasie został zauważony w wielu krajach na całym świecie.