Strona główna > Bank wiedzy

Osobniki żeńskie wełnowców mają od 2,5 do 4 milimetrów długości i około 2-3 milimetrów szerokości, ich ciało ma owalny kształt. Krawędź ciała pokrywają krótkie woskowe nitki, a w tylnej części — dwa dłuższe włoski. W młodszych stadiach wełnowce cytrusowce pokryte są małą ilością charakterystycznego dla wełnowców wosku, a ich ciało ma pomarańczowo-żółty kolor. Woskową osłoną pokrywają się dopiero dorosłe samice. Z kleistych nici woskowych wytwarza się woreczek jajowy, w którym samica po zapłodnieniu składa od 100 do 400 jaj. Jaja wylęgają się — w zależności od okoliczności — po dwóch do dziesięciu dniach, a wełnowiec przechodzi następnie przez cztery etapy: trzy etapy nimfalne i etap dorosły. Jedynie pierwsza faza nimfalna wyróżnia się ruchliwością, w pozostałych stadiach owady prawie się nie poruszają.

Ciało męskiego osobnika jest mniejsze i uskrzydlone. Samce nie uszkadzają uprawy i żyją krócej niż samice, są więc mniej widoczne w szklarni. Czasami zdarza się, że przelatują one przez szklarnię, przybierając wygląd "chmury pyłu". Zjawisko to można zaobserwować najczęściej w godzinach porannych.

Podobnie jak inne gatunki wełnowców, uszkadzają one uprawę poprzez wysysanie soków roślinnych. Poprzez pobieranie soku roślinnego, wełnowiec spożywa nadmierną ilość cukrów, które później wydziela w postaci spadzi. To powoduje nie tylko kosmetyczne uszkodzenia rośliny, lecz także osłabia proces fotosyntezy. Dodatkowo spadź stanowi pożywkę dla różnych rodzajów grzybów fitopatogenicznych.

Warstwa woskowa, którą pokryte są wełnowce skutecznie utrudnia chemiczne zwalczanie wełnowców. Właśnie dlatego najskuteczniejszym sposobem ich zwalczania jest wprowadzenie do uprawy gatunków pożytecznych, stanowiących naturalnych wrogów wełnowca.

Walka z wełnowcem szklarniowym może być prowadzona za pomocą pasożytniczych błonkówek oraz drapieżnych chrząszczy, które są skierowane przeciwko różnym stadiom rozwojowym tego szkodnika. Istnieje kilka odmian gatunków pożytecznych, które mogą być skutecznie używane do zwalczania wełnowców w szklarniach:

• Leptomastix dactylopii: pasożytnicza osa szczególnie efektywna przeciwko starszym stadiom rozwojowym wełnowców, takim jak trzecie stadium larwalne i młode osobniki dorosłe.
• Leptomastidae abnormis: pasożytnicza błonkówka, która zwalcza głównie drugie stadium rozwojowe wełnowca
• Cryptolaemus montrouzieri: to drapieżny chrząszcz, będący naturalnym wrogiem wełnowca cytrusowca, mszyc oraz pluskwiaków. 
• Chrysoperla carnea —  złotook Chrysoperla carnea jest wyjątkowo agresywny wobec wełnowców oraz innych szkodników, kiedy znajduje się w fazie larwalnej,  natychmiast po wprowadzeniu do uprawy rozpoczyna zwalczanie szkodników.

Chemiczne zwalczanie starszych osobników jest wyjątkowo trudne. Są one otoczone grubą, woskową osłoną, co w jakimś stopniu chroni je przed działaniem pestycydów. Ponadto chowają się one w dolnych partiach roślin, co sprawia, że oprysk musi być wykonany bardzo dokładnie, z wykorzystaniem dużej ilości cieczy.  Aplikacja środków chemicznych jest bardziej skuteczna wobec młodych osobników, niepokrytych jeszcze tak grubą warstwą woskowej osłony. Warto więc wykonywać opryski często, tak by skutecznie eliminować kolejno dojrzewające osobniki. 

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.