Jak zwalczać nezarę zieloną (Nezara viridula)?

Nezara zielona (Nezara viridula) jest stosunkowo nowym szkodnikiem pochodzącym z Etiopii. Szkodnik ten ma dużą liczbę roślin żywicielskich, ale w ogrodnictwie pojawia się głównie w uprawach papryki. Początkowo nezara bywała zauważana dopiero późnym latem, ale w ostatnim czasie zaczęła pojawiać się również wcześniej.

Nezara zielona
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection |
26 lipca 2021
Udostępnij artykuł
W poniższym artykule:

Rozpoznawanie nezary zielonej

Nezara zielona (Nezara viridula) to pluskwiak różnoskrzydły, mierzący od 11,5 do 16,5 milimetrów, dzięki czemu jest łatwa do wykrycia gołym okiem. Dorosły pluskwiak ma ciało w kształcie tarczy, które jest matowozielone w okresie letnim i czerwono-brązowe zimą, z cętkowanym wzorem na dolnej części. Ma sześć nóg, dwie pary skrzydeł, czarne lub ciemnoczerwone oczy i małą głowę z dwoma czułkami. W momencie, gdy są zaniepokojone, rozlewają śmierdzący płyn – któremu zawdzięczają nazwę „śmierdzącego” robaka.

Cykl życiowy nezary zielonej

Samice składają jednorazowo od 30 do 130 jaj, zebranych w „sklejonych”, żółto-białych skupiskach na spodniej stronie liścia. Zaraz po złożeniu, jaja wyglądają jak małe perełki. W miarę zbliżania się czasu wylęgu jaja stopniowo stają się jaśniejsze. W zależności od temperatury wylęg następuje po 4 dniach lub nawet po 3 tygodniach. Puste jaja pozostają na liściu. Nimfy początkowo trzymają się razem i nie zagrażają roślinie. Przechodzą kolejne stadia rozwoju, w których ich wygląd się zmienia. W piątym stadium pluskwiaki zaczynają rozprzestrzeniać się po roślinie i żerować.

Nezara viridula — objawy żerowania i szkodliwość

Za pomocą aparatu ssącego, nezara nakłuwa tkanki roślinne, najczęściej młodych części roślin (pędów i owoców). Wysysa soki roślinne, ale także wstrzykuje toksyczną ślinę, która trafia do rośliny. Ta ślina niszczy tkanki. W papryce na owocach widać martwiczą tkankę. Dodatkowym zagrożeniem są rany zadane przez nezarę. Mogą one stanowić wrota infekcji dla grzybów i bakterii roślinnych.

Zapobieganie występowaniu nezary zielonej

Aby zapobiec przedostawaniu się nezary do szklarni, można użyć siatki przeciw owadom. Ponieważ szkodnik ten jest bardzo polifagiczny, zaleca się również usuwanie wszelkich roślin żywicielskich z wnętrza i na zewnątrz szklarni. Zapobiega to rozwojowi kolonii wokół szklarni.

Nezara viridula — zwalczanie

Zwalczanie Nezara viridula jest obecnie bardzo trudne i na tym etapie nie ma odpowiedniego rozwiązania. Dotychczas zauważono pewną skuteczność różnych środków chemicznych o szerokim spektrum działania, zawierających abamektynę, flupyradifuron lub sulfoksaflor. Przed zastosowaniem któregokolwiek środka należy jednak zapoznać się z aktualnymi rejestracjami w danym kraju.
Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 

Jak zwalczać nezarę zieloną (Nezara viridula)?

Nezara zielona (Nezara viridula) jest stosunkowo nowym szkodnikiem pochodzącym z Etiopii. Szkodnik ten ma dużą liczbę roślin żywicielskich, ale w ogrodnictwie pojawia się głównie w uprawach papryki. Początkowo nezara bywała zauważana dopiero późnym latem, ale w ostatnim czasie zaczęła pojawiać się również wcześniej.
Szukaj w Banku wiedzy 
Znajdź odpowiedzi na swoje pytanie w naszej bazie wiedzy. Ponad 500 artykułów napisanych przez naszych specjalistów.
Dominika Strzempa
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection | 26 lipca 2021
Udostępnij artykuł
Nezara zielona
W poniższym artykule:

Rozpoznawanie nezary zielonej

Nezara zielona (Nezara viridula) to pluskwiak różnoskrzydły, mierzący od 11,5 do 16,5 milimetrów, dzięki czemu jest łatwa do wykrycia gołym okiem. Dorosły pluskwiak ma ciało w kształcie tarczy, które jest matowozielone w okresie letnim i czerwono-brązowe zimą, z cętkowanym wzorem na dolnej części. Ma sześć nóg, dwie pary skrzydeł, czarne lub ciemnoczerwone oczy i małą głowę z dwoma czułkami. W momencie, gdy są zaniepokojone, rozlewają śmierdzący płyn – któremu zawdzięczają nazwę „śmierdzącego” robaka.

Cykl życiowy nezary zielonej

Samice składają jednorazowo od 30 do 130 jaj, zebranych w „sklejonych”, żółto-białych skupiskach na spodniej stronie liścia. Zaraz po złożeniu, jaja wyglądają jak małe perełki. W miarę zbliżania się czasu wylęgu jaja stopniowo stają się jaśniejsze. W zależności od temperatury wylęg następuje po 4 dniach lub nawet po 3 tygodniach. Puste jaja pozostają na liściu. Nimfy początkowo trzymają się razem i nie zagrażają roślinie. Przechodzą kolejne stadia rozwoju, w których ich wygląd się zmienia. W piątym stadium pluskwiaki zaczynają rozprzestrzeniać się po roślinie i żerować.

Nezara viridula — objawy żerowania i szkodliwość

Za pomocą aparatu ssącego, nezara nakłuwa tkanki roślinne, najczęściej młodych części roślin (pędów i owoców). Wysysa soki roślinne, ale także wstrzykuje toksyczną ślinę, która trafia do rośliny. Ta ślina niszczy tkanki. W papryce na owocach widać martwiczą tkankę. Dodatkowym zagrożeniem są rany zadane przez nezarę. Mogą one stanowić wrota infekcji dla grzybów i bakterii roślinnych.

Zapobieganie występowaniu nezary zielonej

Aby zapobiec przedostawaniu się nezary do szklarni, można użyć siatki przeciw owadom. Ponieważ szkodnik ten jest bardzo polifagiczny, zaleca się również usuwanie wszelkich roślin żywicielskich z wnętrza i na zewnątrz szklarni. Zapobiega to rozwojowi kolonii wokół szklarni.

Nezara viridula — zwalczanie

Zwalczanie Nezara viridula jest obecnie bardzo trudne i na tym etapie nie ma odpowiedniego rozwiązania. Dotychczas zauważono pewną skuteczność różnych środków chemicznych o szerokim spektrum działania, zawierających abamektynę, flupyradifuron lub sulfoksaflor. Przed zastosowaniem któregokolwiek środka należy jednak zapoznać się z aktualnymi rejestracjami w danym kraju.
Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Dominika Strzempa
Pozostałe artykuły z Banku wiedzy
Naturalni wrogowie szkodników upraw
Biologiczna ochrona upraw polega na zwalczaniu szkodników za pomocą owadów pożytecznych lub naturalnych środków ochrony roślin.
Szkodniki upraw — jak je wykrywać i monitorować?
Tablice i taśmy lepowe służą do monitorowania obecności szkodników w szklarni. Pozwala to w porę zacząć zwalczanie szkodników i sprawdzić skuteczność zabiegów.
Jak zapobiegać odporności na środki ochrony roślin?
Choroby, bakterie i chwasty mogą stawać się niewrażliwe na środki ochrony roślin. Mogą one neutralizować działanie poszczególnych preparatów, na skutek czego będą one nieskuteczne. Mówimy wówczas o odporności.