Mszyca burakowa

Mszyca burakowa (Aphis fabae), atakuje uprawy fasoli i ogórka, a także roślin ozdobnych, takich jak alstromeria, gerbera i róża. Na zewnątrz mszyce zimują tylko na ograniczonej liczbie roślin żywicielskich, natomiast w szklarni mogą rozwijać się przez cały rok. Duża populacja mszycy może pozbawiać rośliny znacznych ilości składników odżywczych, które powodują trwałe uszkodzenia, jak również przenoszą wirusy, hamują wzrost i przyczyniają się do obumierania młodych roślin. Ponadto mszyce wydzielają spadź, która z kolei jest dobrym źródłem pożywienia dla innych organizmów zagrażających roślinie, zwłaszcza grzybów.

Mszyca burakowa
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection |
31 sierpnia 2020
Udostępnij artykuł
W poniższym artykule:

Jak rozpoznać mszycę burakową?

Mszycę burakową można łatwo odróżnić od innych gatunków mszyc, po jej czarnym kolorze. Ciało mszycy burakowej jest owalne i ma długość 1,5-3,0 mm. W zależności od rośliny żywicielskiej szkodnik przybiera różne odcienie ciemnej zieleni — od oliwkowego do czarnego, z czarnymi paskami na grzbiecie. Mszyca burakowa ma długie, jasnożółte i ciemne na końcach odnóża, oraz zielone syfony. Występuje głównie w koloniach, w górnej, młodszej części rośliny.

Gdy populacja w górnych częściach rośliny staje się duża, mszyca burakowa migruje na inne części rośliny lub rośliny sąsiednie. Wtedy rozwija się więcej nimf ze skrzydłami, które mogą łatwiej przenosić się na kolejne rośliny. Więcej uskrzydlonych osobników pojawia się w populacji również podczas migracji (wiosną i jesienią). 

Ponieważ mszyca burakowa może przenosić ponad różnych 40 wirusów roślinnych, jej rozprzestrzenianie się może stać się dodatkowym problemem. Do wykrywania i wyłapywania mszyc warto wykorzystywać produkty sygnalizacyjne, takie jak taśmy i tablice sygnalizacyjne.

Cykl życiowy

Mszyca burakowa może rozmnażać się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo. Oprócz standardowego rozmnażania bezpłciowego mszyca burakowa może rozmnażać się płciowo, co pozwala na hibernację w okresie zimowym. Jaja mogą przetrwać zimę i wylęgać się w dużych ilościach na wiosnę. Samica składa jaja na spodniej stronie liścia lub na końcu łodygi. Nimfy, po opuszczeniu jaja, zaczynają odżywiać się bezpośrednio sokami roślinnymi. W procesie rozwoju od nimfy do dorosłego osobnika mszyca przechodzi przez cztery fazy wzrostu, a przy każdym przejściu pozostawia widoczną w uprawie skórkę.

Obraz uszkodzeń

Mszyca burakowa zdradza swoją obecność w uprawie, pozostawiając po sobie białe, złuszczone skórki. Jej obecność w uprawie można rozpoznać także po obecności spadzi, która jest idealną pożywką dla grzybów, takich jak np. mączniak sadzakowy. Charakterystyczne dla obecności mszycy są również zdeformowane liście. Szkodliwa wydzielina mszycy powoduje zwijanie się liści, a w przypadku dłuższego ich zaatakowania, liście mogą opadać. Mszyce atakują się głównie młodsze części (liście/pąki kwiatowe) rośliny. Do powstawania poważnych szkód w roślinie, takich jak zwijanie się liści, deformacje, opadanie liści czy nekrozy mogą prowadzić również wirusy, do których przenoszenia przyczynia się mszyca burakowa.

Mszyca burakowa — zwalczanie i kontrola

Mszyca burakowa może być kontrolowana za pomocą środków biologicznych i chemicznych. Wysoką skutecznością w jej zwalczaniu wykazują się naturalni wrogowie, np. różne gatunki pasożytniczych os biedronek i sieciarek, a także pryszczarek mszycojad. Środki chemiczne, wykorzystywane do zwalczania mszycy buraczanej są insektycydy o szerokim działaniu, takie jak np. Sequoia.  

Kup produkty w sklepie internetowym

W naszym sklepie internetowym znajdziesz szereg sprawdzonych produktów do zwalczania różnych gatunków mszyc. Zaloguj się do naszego sklepu i zobacz swoje indywidualne ceny. Nie masz jeszcze konta? Zostań naszym klientem.
Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Pozostałe artykuły z Banku wiedzy

Mszyca burakowa

Mszyca burakowa (Aphis fabae), atakuje uprawy fasoli i ogórka, a także roślin ozdobnych, takich jak alstromeria, gerbera i róża. Na zewnątrz mszyce zimują tylko na ograniczonej liczbie roślin żywicielskich, natomiast w szklarni mogą rozwijać się przez cały rok. Duża populacja mszycy może pozbawiać rośliny znacznych ilości składników odżywczych, które powodują trwałe uszkodzenia, jak również przenoszą wirusy, hamują wzrost i przyczyniają się do obumierania młodych roślin. Ponadto mszyce wydzielają spadź, która z kolei jest dobrym źródłem pożywienia dla innych organizmów zagrażających roślinie, zwłaszcza grzybów.
Szukaj w Banku wiedzy 
Znajdź odpowiedzi na swoje pytanie w naszej bazie wiedzy. Ponad 500 artykułów napisanych przez naszych specjalistów.
Dominika Strzempa
Dominika Strzempa
Product Manager Crop Protection | 31 sierpnia 2020
Udostępnij artykuł
Mszyca burakowa
W poniższym artykule:

Jak rozpoznać mszycę burakową?

Mszycę burakową można łatwo odróżnić od innych gatunków mszyc, po jej czarnym kolorze. Ciało mszycy burakowej jest owalne i ma długość 1,5-3,0 mm. W zależności od rośliny żywicielskiej szkodnik przybiera różne odcienie ciemnej zieleni — od oliwkowego do czarnego, z czarnymi paskami na grzbiecie. Mszyca burakowa ma długie, jasnożółte i ciemne na końcach odnóża, oraz zielone syfony. Występuje głównie w koloniach, w górnej, młodszej części rośliny.

Gdy populacja w górnych częściach rośliny staje się duża, mszyca burakowa migruje na inne części rośliny lub rośliny sąsiednie. Wtedy rozwija się więcej nimf ze skrzydłami, które mogą łatwiej przenosić się na kolejne rośliny. Więcej uskrzydlonych osobników pojawia się w populacji również podczas migracji (wiosną i jesienią). 

Ponieważ mszyca burakowa może przenosić ponad różnych 40 wirusów roślinnych, jej rozprzestrzenianie się może stać się dodatkowym problemem. Do wykrywania i wyłapywania mszyc warto wykorzystywać produkty sygnalizacyjne, takie jak taśmy i tablice sygnalizacyjne.

Cykl życiowy

Mszyca burakowa może rozmnażać się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo. Oprócz standardowego rozmnażania bezpłciowego mszyca burakowa może rozmnażać się płciowo, co pozwala na hibernację w okresie zimowym. Jaja mogą przetrwać zimę i wylęgać się w dużych ilościach na wiosnę. Samica składa jaja na spodniej stronie liścia lub na końcu łodygi. Nimfy, po opuszczeniu jaja, zaczynają odżywiać się bezpośrednio sokami roślinnymi. W procesie rozwoju od nimfy do dorosłego osobnika mszyca przechodzi przez cztery fazy wzrostu, a przy każdym przejściu pozostawia widoczną w uprawie skórkę.

Obraz uszkodzeń

Mszyca burakowa zdradza swoją obecność w uprawie, pozostawiając po sobie białe, złuszczone skórki. Jej obecność w uprawie można rozpoznać także po obecności spadzi, która jest idealną pożywką dla grzybów, takich jak np. mączniak sadzakowy. Charakterystyczne dla obecności mszycy są również zdeformowane liście. Szkodliwa wydzielina mszycy powoduje zwijanie się liści, a w przypadku dłuższego ich zaatakowania, liście mogą opadać. Mszyce atakują się głównie młodsze części (liście/pąki kwiatowe) rośliny. Do powstawania poważnych szkód w roślinie, takich jak zwijanie się liści, deformacje, opadanie liści czy nekrozy mogą prowadzić również wirusy, do których przenoszenia przyczynia się mszyca burakowa.

Mszyca burakowa — zwalczanie i kontrola

Mszyca burakowa może być kontrolowana za pomocą środków biologicznych i chemicznych. Wysoką skutecznością w jej zwalczaniu wykazują się naturalni wrogowie, np. różne gatunki pasożytniczych os biedronek i sieciarek, a także pryszczarek mszycojad. Środki chemiczne, wykorzystywane do zwalczania mszycy buraczanej są insektycydy o szerokim działaniu, takie jak np. Sequoia.  

Kup produkty w sklepie internetowym

W naszym sklepie internetowym znajdziesz szereg sprawdzonych produktów do zwalczania różnych gatunków mszyc. Zaloguj się do naszego sklepu i zobacz swoje indywidualne ceny. Nie masz jeszcze konta? Zostań naszym klientem.
Skontaktuj się z nami! 
Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe. 
Dominika Strzempa
Pozostałe artykuły z Banku wiedzy
Szkodniki upraw — jak je wykrywać i monitorować?
Szkodniki upraw to jeden z największych problemów wielu gospodarstw ogrodniczych. W walce ze szkodnikami upraw, nieocenione znaczenie ma ich wykrywanie i identyfikacja. Im wcześniej szkodnik zostanie wykryty oraz zidentyfikowany, tym szybciej można rozpocząć jego zwalczanie. 
Jak zapobiegać odporności na środki ochrony roślin?
Choroby, bakterie i chwasty mogą stawać się niewrażliwe na środki ochrony roślin. Mogą one neutralizować działanie poszczególnych preparatów, na skutek czego będą one nieskuteczne. Mówimy wówczas o odporności.