Strona główna > Bank wiedzy

• Rozpoznawanie mączniaka prawdziwego dyniowatych
  • Objawy mączniaka prawdziwego dyniowatych
  • Mączniak prawdziwy a mączniak rzekomy
• Występowanie mączniaka prawdziwego dyniowatych
• Warunki rozwoju mączniaka prawdziwego dyniowatych
• Zapobieganie mączniakowi prawdziwemu dyniowatych
• Zwalczanie mączniaka prawdziwego dyniowatych
  • Opryski i preparaty na mączniaka dyniowatych

Mączniak prawdziwy to grupa chorób grzybowych, za które odpowiadają różne organizmy, jednak mączniak ogórków jest wywoływany przez dwa patogeny Erysiphe cichoracearum oraz Sphaerotheca fuliginea. Jak wygląda mączniak na ogórkach? Objawy są typowe – najintensywniej występują na liściach.

• Początkowo na górnej stronie blaszek liściowych powstają mączyste, białe lub szarawe, delikatne plamy. Z czasem powiększają się i stają się bardziej wyraziste. Mogą objąć nawet całą powierzchnię blaszki liściowej.
• Silnie porażone liście zamierają.
• Choroba przenosi się także na ogonki liściowe oraz pędy.
• W warunkach korzystnych dla patogenu na roślinie pojawiają się także drobne, czarne punkty. To konidia odpowiadające za infekcje wtórne.
• Ograniczenie asymilacji powoduje zahamowanie wzrostu ogórków. Rośliny nie osiągają właściwych rozmiarów i dają mniejszy plon.

Mączniak prawdziwy dyniowatych jest łatwy do rozpoznania. Wystarczy przejrzeć górną stronę blaszek liściowych i poszukać białego, brudnobiałego lub szarego nalotu. Mączniak rzekomy dyniowatych powoduje tworzenie na górnej stronie blaszek liściowych jasnych plam (jasnozielone, zielonożółte, żółtawe), które z czasem czernieją. Mączysty nalot jest widoczny, ale na spodniej stronie (szarawy lub fioletowawy). To cechy charakterystyczne pozwalające odróżnić obie choroby ogórków. Mączniak ogórków, niezależnie od typu, jest dużym problemem w uprawie.

Mączniak prawdziwy dyniowatych (ogórka) rozwija się na przedstawicielach rodziny Cucurbitaceae. Największe znaczenie gospodarcze ma u ogórka szklarniowego, jednakże czyni szkody także w innych uprawach ogórków gruntowych, cukinii, patisona czy arbuza.

Mączniak prawdziwy na ogórkach szybko rozwija się w czasie ciepłej (18-24°C) pogody. Sprzyja mu brak cyrkulacji powietrza i długo utrzymująca się wilgoć na warzywach. Szybciej rozwija się przy dużych wahaniach temperatury, np. pomiędzy dniem i nocą. Zimuje na resztkach roślinnych i chwastach. W uprawie gruntowej jest przenoszony na duże odległości przez wiatr.

Mączniak na ogórkach i innych warzywach można ograniczyć przez wykonywanie odpowiednich działań profilaktycznych oraz ograniczenie warunków korzystnych dla rozwoju patogenów.

• Usuwanie resztek po zbiorowych
• Usuwanie fragmentów roślin porażonych przez szkodniki
• Uprawa odmian mało podatnych na mączniaka prawdziwego
• Wietrzenie szklarni i tuneli
• Regularne zwalczanie chwastów
• Racjonalne, zrównoważone nawożenie (unikanie aplikacji dużych dawek azotu, który zwiększa podatność na czynniki stresotwórcze, w tym patogeny)
• Odpowiednia rozstawa sadzenia rozsady

Środki ochrony roślin na mączniaka prawdziwego stosuje się zapobiegawczo, (zwłaszcza gdy problem zaistniał w danym miejscu w poprzednim sezonie), a także doraźnie – przy zauważeniu pierwszych objawów. Zwykle choroba infekuje już wiosną, ale symptomy są widoczne pod koniec czerwca lub w lipcu. Prewencyjnie najczęściej stosuje się preparaty siarkowe. Skutecznym rozwiązaniem jest także aplikacja siarki przy użyciu specjalnych urządzeń – sulfuratorów. Duże znaczenie mają także preparaty miedziowe, np.  Miedzian 50 WP.

Na mączniaka prawdziwego dyniowatych stosuje się różnorodne preparaty. Warto korzystać z nich naprzemiennie, tj. wybierać do kolejnych zabiegów takie, które zawierają substancje aktywnie czynne należące do różnych grup. To ogranicza ryzyko nabycia mechanizmów odpornościowych u patogenów, tym samym pozwala utrzymać wysoką efektywność ochrony ogórka. Opcjonalnie warto wybierać pestycydy, które zawierają więcej niż jedną substancję aktywnie czynną.

Do zwalczania mączniaka stosuje się min. PREV-AM (zawiera olejek pomarańczowy, związek z grupy olejków eterycznych), Scorpion 325 SC (azoksystrobina, związek z grupy strobiluryn i difenokonazol, związek z grupy triazoli), Dagonis (difenokonazol, związek z grupy triazoli i fluksapyroksad, związek z grupy karboksyamidów) i Vivando (metrafenon, związek z grupy pochodnych ketonu difenylowego).

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.