Strona główna > Bank wiedzy

• Rozpoznawanie bakteryjnej cętkowatości pomidora
  • Objawy bakteryjnej cętkowatości pomidora
  • Występowanie bakteryjnej cętkowatości pomidora
• Warunki rozwoju bakteryjnej cętkowatości pomidora
• Zwalczanie bakteryjnej cętkowatości pomidora

Bakteryjna cętkowatość pomidora najbardziej zagraża roślinom w początkowej fazie rozwoju – w czasie produkcji rozsady. Choroba prowadzi do obniżenia wysokości i jakości plonów. Przy dużym nasileniu rezultatem infekcji jest zamieranie roślin. Symptomy bakteriozy są widoczne na wszystkich nadziemnych organach rośliny.

• Na zawiązkach owoców, a także na dojrzałych owocach pojawiają się drobne (0,5-1,5 mm), ciemnobrunatne, cętkowate plamy. Są wyraźnie oddzielone od zdrowych tkanek (tj. nie zlewają się), często są lekko wzniesione. Nie nadają się do przetwórstwa, słabo przechowują się. Porażone owoce dyskwalifikuje się ze sprzedaży.
• Na liściach występują nekrotyczne, wodniste plamy z żółtą obwódką. Są trochę większe, mają średnicę ok. 2 mm. Plamy mogą się zlewać i prowadzą do zamierania liści. Blaszki liściowe utrzymują się na roślinie.
• Plamistości czasem są widoczne na szypułkach, łodygach i działkach kielicha.

Pseudomonas syringae to gramoujemne bakterie mające status organizmów kwarantannowych, a potencjalnie występujące w wielu uprawach. Porażają różne grupy roślin – od jadalnych (często u warzyw) po ozdobne. Występują m.in. na lwiej paszczy, ostróżce, lilaku i trawach ozdobnych. Patogen ma wielu żywicieli. Pseudomonas syringae powoduje także bakteryjną kanciastą plamistość ogórka.

Bakterioza infekuje rośliny przez aparaty szparkowe lub uszkodzenia skórki. Proces inkubacji trwa średnio 5-6 dni. Optymalna temperatura rozwoju oscyluje w granicach 21-24°C. Chorobie sprzyja także wysoka wilgotność powietrza. Patogen zimuje saprotroficznie na resztkach roślinnych. Rozprzestrzenia się również z porażonymi nasionami. Do infekcji wtórych dochodzi przez przenoszenie bakterii z wodą (np. w czasie deszczu, rosy i nawadniania) i podczas wykonywania prac pielęgnacyjnych.

Bakteryjna cętkowatość pomidora to choroba, na którą nie ma skutecznego środka. Na rynku brakuje zarejestrowanych preparatów na Pseudomonas syringae. Pozostaje profilaktyka i stosowanie preparatów o działaniu zapobiegawczym. Skuteczność w zapobieganiu bakteryjnej cętkowatości pomidora wykazują preparaty takie jak Miedzian 50 WP lub Miedzian Extra 350 SC, stosowane już od fazy rozsady. Inne działania, które zwiększają szansę ochrony przed chorobą to stosowanie preparatów mikrobiologicznych, np. Serenade ASO, zawierający szczep bakterii Bacillus subtilis. Do profilaktyki należy odkażanie narzędzi, podłoża i pomieszczeń wykorzystywanych do produkcji rozsady. Istotne jest używanie nasion zdrowych, odkażonych (np. w 1-1,5% roztworze podchlorynu sodu, zawartym w preparacie Agro ECA). Do poprawy odporności pomidorów stosuje się również środki zawierające polisacharydy. Przykładem jest Vaxiplant SL (laminaryna). Dodatkowo chroni warzywa przed mączniakiem prawdziwym, białą plamistością liści i czerwoną plamistością liści.

Rośliny z objawami bakteryjnej cętkowatości pomidora powinno się usuwać. Trzeba unikać wykonywania prac pielęgnacyjnych, gdy pomidory są mokre lub pokryte rosą. Większe problemy z chorobami (bakteryjna cętkowatość pomidora, mączniak prawdziwy, brunatna plamistość liści, antraknoza pomidora i wiele innych) zachodzą w przypadku nadmiernego zagęszczenia warzyw. Nawożenie powinno być zrównoważone, dopasowane do potrzeb. Chorobom roślin sprzyja aplikacja azotu w nadmiarze.

Bakteryjna cętkowatość, podobnie jak rak bakteryjny pomidora to choroba, której można jedynie przeciwdziałać. Skuteczne zwalczanie w przypadku wystąpienia infekcji jest niemożliwe.

Potrzebujesz porady? Wypełnij formularz kontaktowy! Nasz specjalista skontaktuje się z Tobą tak szybko, jak to możliwe.